Güneşin, ayın ve yıldızların döküldüğü kalemden,
Kan akıyor şimdi,
Tutsaklığına ağlarken yine böyle bir gece,
Duyanlar yalnızca masal kahramanları,
Bencilliğin sayfaları yazılır oldu,
Aşka bilenmiş sevgisiz dudaklarda,
Ya tehdit var ya oyunlar oynanıyor..
Güneşin, ayın ve yıldızların parlattığı mürekkep,
Pıhtılaşmış kan tomurcuklarının yuvası şimdi,
Ayaklarda sinsi planlar,
Kimse kimseyi dinlemiyor,
"Ben" diyor bir Mecnûn "yalnızca ben var olmalıyım"
"Ben" diyor bir Leylâ "yalnızca ben var olmalıyım"
Ha çöl Leylâ'nın çadırında yanmış,
Ha çadır Mecnûn'un çölünde kaybolmuş,
Var olmak değil mi zaten,
Ben olmak değil mi zaten,
Adına aşk dedikleri şimdi..