Ebû Hüreyre (Radıyallah Anh)' dan şöyle rivâyet edildi:
-Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) sabah namazı sırasında Hazreti Bilâl'e hitâbeten:
-"Ey Bilal, İslâmiyet içinde işlediğin en ümitli olan bir amelini bana haber ver! Muhakkak ki ben, cennette önümde senin iki ayakkabının yürüyüş sesini işittim. buyurunca,
Hazreti Bilâl:
-Ben, kendime göre menfaatçe şundan daha ümitli olan bir iş işlemedim ki, gece yâhud gündüzün herhangi bir saatinde abdest ve gusül almakla temizlenirsem bu temizlik ile muhakkak benim nasibim olan namazı kılarım, dedi.
Bunun üzerine Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), işte bu ikisiyle (cennete benden önce varmışsın) buyurdu." (Buhari, teheccüd: 17)
Hiçbir farz, nafile, hayırlı iş, bir haramı ya da bir mekruhu terk yoktur ki ona mahsus bir cennet ve cennete girenlere özel nimetler olmasın..