… İlk aşkımın hayaleti, nasıl da arşa çıktın; sonra iç çekip kederli düşüncelere daldın. Akşamın gölgeleri hayatımı çalarken, fırtınanın anıları dışında benden geriye ne kaldı? İlkbaharın sabahı ansızın geçti gitti…
Derler ya, insan asla doymak bilmez diye, yüzünü verseniz ille de astarını ister diye. Bu sözler insanı kınamak amacıyla söylenir, oysa insan soyunun en büyük yeteneklerinden biri, onu elindekiyle yetinen hayvanlardan üstün kılan bir yetenektir bu.