Sensizliğin içinden hayata uzanan bir yokluğa yürüyorum. Gidebileceğim çok yer varken,kavuşabileceğim kimsem yok. Ama yine de yürüyorum işte. Yalnızlığımdan, yalnızlığıma doğru.. Bir ölüm gibi gittin. Benimse hayatta başka gidecek hiçbir yerim yok! Adımı bile unutacaksın belki ama ben senin adını taşıyan yabancılara bile adınla seslenemiyorum artık biliyor musun?