piaf
@thesongofsparrows
üşür ve ağlar hep mutlu sandığımız uçurtmalar*
25 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
teorema (5p)
boynuna ip bağlı kuşları uçurtan sahte sarkaç!
beklemededir!
ve lüzumsuz yokluğuyla gövdesine maden dökülen!
ve lüzumsuz çığlığıyla tayları geri döndüren!
ve lüzumsuz bir lacivert mahrem
gibi kapanırsa kuyular
gibi açılırsa çağlarsa kuyular!
içinde oratoryolar söylenen saten kuyular!
içinde kuğuların öpüştüğü bilinen öldürülmüş kuyular!
içinde uykuların hazırlandığı
rüyaların montaj edildiği öldürülmüş kuyular!
ölü doğmuş ve yeniden yeniden öldürülmüş kuyular!*
ha'kansın, ha'ben
sen istesen gitmezsin, sen bunu bana yapmazsın
karanlığı aralık bıraksan içeri peri sızar
sıkı sıkıya kapatsan karanlığı
ben sende mahsur kalırım
sevişirken yüzüne düşen gözyaşım
eski bir falcının sihirli küresi
tut onu avucunda ve bana
oku geleceğimi
kopart
kopart toprağımı artık bu kıtadan!*
serüvenler, aradenizler, araırmaklar, araaşklar
piaf bir yorumu yanıtladı.
bir an aklıma vurup kaybolan o fevkalade hayal
vurup kaybolan ruh ve aşk parçaları
beyaz ve terli alnımda belirip dolaşan
delikanlı tanrının eli
usulca düzeltirken ıslak kakülümü
otuz yıllık ömrümde ilk kez düşledim ölümü
bugün sana abajur aldım, bir mektup yazdım
sana, diyorum, bugün bir abajur ve mektup
ben bugün sana öldüm başkasına değil
hani o chevrolet yeşil, kapıları açık
teybinde elton john'dan sacrifice
avucumda pembe, ziftli bir alyans
vurup kaybolan buğu ve haz parçaları,
biriktirdiğimiz
zamanla biriktirenle biriktirilenin
birbirine karıştığı*
gözlerinin gencecik mavisi
birden başlayan, o telaşla, bütün gece yağan
yağmur geldi hatırıma
nedenini hatırlamıyorum ama ağladım
yüzüme kapanan ellerin
yüzümü yeryüzüne karşı perdeleyen ellerin
o okyanus ellerin geldi hatırıma
kaset sustu kapandı yeşil chevrolet'nin kapıları*
Okur Takip Önerileri
çıkabilirdim bu hayatın içinden. hem de yırtarak bedenimi. öyle olabileceğini düşünmüştüm. böylece derimin altındaki bana ulaşabilecektim. kıyam ancak ölümümle mümkün olacaktı. saçmalamıyorum. böyle düşündüm. bir gece yarısı. gerçek olan derimin altındadır, dedim. bir hayal perdesini çekip attım üzerimden. kanattım kendimi*
bugün olmuş hâlâ daha kanatıyorum kendimi be macit
"Boktan bir şehir burası," dedim. Bunu söylemek için ne kadar da yanlış bir yer seçmiştim. İstanbul Boğazı altımızda bütün görkemiyle uzanıyordu ve iki yanda şehir ışıl ışıldı. "Manzara insanı aldatıyor. Aslında içi çürümüş. İstanbul bizi hak etmiyor."*
AY çok haklısın bu arada kamucum boktan şehir burası ve tam bir kahır yuvası