İçimde öyle bir şeytan var ki...bana her zaman istediğimden büsbütün başka şeyler yaptırıyor. Onun elinden kurtulmaya çalışmak boş... Yalnız ben değil, hepimiz onun elinde bir oyuncağız...
Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı?
Biri seni sen yapan şeylerden ötürü seni küçümsüyor, o şeyleri sanki çöpmüş, dikenmiş gibi senden ayıklamaya çalışıyorsa o insanla ilişkini o saniye noktala.