Yeni düşünceler bulmalısın, eskiler hep pörsüdü. Geziniyorlar şaşkın.Betona gömülü dutlar gibi dökülü, tozlu.
birleştiremiyorum,
içimdeki kopukluklarla,
dışımdaki bozuklukları .
Sen
nasıl bir acısın
ki,
sevinç
sin
sen-
bitmeyen
bir
tümce
sin
sen..
bitmeyen
bir
tümce
sin
sen.
Başlığı “Şair” ,
son dizesi de
“susmak” olan
bir şiir
yazılmış çoktan
MetisKitabı okudu
Geleceği düşünen kişi,
Yaşama anlam ve amaç bulur,
Ona verilir eylem ve uğraşı,
Ama bağışlanmaz hiç huzur.
MetisKitabı okudu
Kendi yüreğim kendime nasıl yabancı.
Dünya
belki de
bir kocaman gürültüdür
sadece —
zamanı gelince
susacak —
gelecek
zamanı.
MetisKitabı okudu
Belki de ağlayacağım mezarında.
Ama çiçek değilim ne yazık.
Sesim
Yoğunlaşsa,
ağırlaşır
mı
gözkapağın
senin de?
MetisKitabı okudu
Yalnız benim beklediğim
Benim yalnız beklediğim
Beklediğim benim yalnız;
Sen.
MetisKitabı okudu
Yağmur yavaşlayınca
Hızlanır mı açısı
Çiçeklerimin
Çilelerimin
Azalır mı acısı
Duraksayınca yüreğimin
Atışı
Sen
nasıl bir acısın
ki,
sevinç
sin
sen-
bitmeyen
bir
tümce
sin
sen.
Sayfa 100Kitabı okudu
kerbelâ aşkım benim
umudum öfkem açlığım
kalabalık yalnızlığım
çocuk saflığım benim
fırat fırat
hey fırat
muhanete muhtaçlığım
kerbelâ benim
onlar hep yezit'tiler
ben hep hüseyin
onlar çöle akar gibi akıp gittiler
ben geldim buralara
fıratlaşarak
kerbelâ uzak değil
kerbelâ uzak değil
ben bilirim bu kavgayı
ağlama sen
