"Sen yalan içinde yaşıyorsun, ben gerçekte" iddiası, bir insanın ötekine söyleyebileceği en acımasız sözdür.
İnsan sorularına cevap bulamazsa yaşayamıyor ve sorular cevaplarını bulamadığında peşlerine yenilerini farklı güçlükte takıp karşına dikiliyorlar.
Hiçbir şey bir erkeğin kişiliğini iyi aile terbiyesi almış bir kadınla kuracağı yakınlık kadar geliştiremez.
Sayfa 13
"Hiçbir şey bizi intihar yoluyla var oluşu reddetmekten alıkoyamaz. Pekala o halde öldürün kendinizi, irdelemekten kurtulursunuz. Yaşamak sizi mutsuz ediyorsa öldürün kendinizi! Yaşıyorsunuz, ama yaşamın anlamını anlayamıyorsunuz - o halde anlamadığınızı söyleyerek ve yazarak vakit harcayacağınıza sona erdirin yaşamınızı.
Sayfa 50Kitabı okudu
"Sadece Tanrı'ya inandığım anlarda yaşamış olduğumu hatırladım. Bu geçmişte nasılsa, bugün de öyleydi. Yaşamak için Tanrı'nın varlığının farkında olmaya ihtiyaç duyuyordum. O'nu unutmaya, ya da O'nu inkar etmeye göreyim; ölüyordum. Bu canlanma ve ölme neyin nesi? Tanrı'nın varlığına olan inancımı yitirdiğimde yaşamıyorum. Şayet O'nu bulmaya yönelik içimde bir umut kırıntısı olmasaydı kendimi çoktan öldürmüştüm. Sadece O'nu hissettiğimde ve bulmaya çalıştığımda yaşıyor; gerçekten yaşıyordum. 'Daha ne arıyorsun?' diye haykırdı içimdeki bir ses. 'Bu O. O, onsuz yaşanılamayandır. Yaşamak ve Tanrı'yı bilmek aynı şeylerdir. Tanrı var oluştur. 'Tanrı'yı arayarak yaşadın mı, bir daha Tanrısız yaşayamazsın"
Sayfa 74Kitabı okudu
Sevdiğin insanları kaybetmeye alıştığın zaman, hayatı önemsememeye başlıyorsun.
Çocukları nasıl eğitmem gerektiğini düşündüğümde kendi kendime soruyordum; "Niçin?" Halkın en yüksek refaha ulaşacağına kafa yorarken birden: "Bundan sana ne?" diyordum. Ya da eserlerimin bana sağlayacağı ünü düşündüğümde, kendi kendime şöyle diyordum: "Pekala, Gogol'dan, Puşkin'den, Shakespeare'den, Moliere'den, dünyanın bütün öteki yazarlarından ünlü olacaksın da ne olacak sanki!". Bu soruları hiç ama hiç cevaplandıramıyordum. Sorular beklemezler cevap isterler. İnsan cevap bulamazsa yaşayamaz . Ve bir cevap da yok işte.
"..... Çevresindeki çoğunluk ne tür yaşıyorsa, öyle yaşıyor insan. Herkes, inanç esaslarıyla ortak olmayan, genellikle ona ters düşen ilkelere bağlı olarak yaşıyor. ..."
Bilge nasıl ölüyorsa, deli de öyle ölüyor. Bu nedenle yaşamaktan tiksindim.
Her şey boş. Doğmamış olana ne mutlu. Ölüm, hayattan daha iyi, hayattan kendini kurtarmak gerek.
Sayfa 48Kitabı okudu
Hayatın anlamı, soruya verdiği cevaplar, aynılıklardan başka bir şey değildir.
Sayfa 60Kitabı okudu
"Mutlu kişi, henüz doğmamış olandır..."
"Ne istediğimi kendim de bilmiyordum; hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum, ama gene de hayattan bir şeyler bekliyordum."