"Glória'nın gözleri çok ağlamış gibi kıpkırmızydı. Ama kendini toparladı, Totóca'yla bana dönüp, 'Çocukların yatma saati geldi.' dedi. Böyle söylerken yüzümüze bakıyor ama bu gece aramızda çocuk olmadığını biliyordu. Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı üzüntüden payını alan büyük ve üzgün kişiler."
Sayfa 49 - Can yay.
"Totóca, çocuklar emekli midirler?"
"Ne?"
"Edmundo dayı hiçbir iş yapmıyor, ama para alıyor. Yani çalışmıyor, ama belediye ona her ay para ödüyor."
"Bunda şaşılacak ne var?"
"Çocuklar da bir şey yapamıyorlar; yemek yiyorlar, uyuyorlar, sonra da analarıyla babalarından para alıyorlar."
Sayfa 17Kitabı okudu
Biliyor musun Totóca, bir armağan almayı o kadar isterdim ki. Bir tek armağan.Ama yeni olsun. Benim olsun yalnızca..."
Sayfa 49Kitabı okudu