Konu ortada, uzun uzadıya anlatmayacağız. Ciddi, derin bir düşüncesi var. Tam anlamıyla bir trajedidir ve fatum’u{43} içkidir; içki her şeyi etkisi altına alıyor, tutsak ediyor, yönlendiriyor ve sonra da mahvediyordu. Yazar, konusunun “sürekli içmek hayır getirmez” olduğunu yapıtının başlığında bildirmekle birlikte, gerçek bir sanatçı olarak,
Trajik Yapı Tipleri
Sempati duyduğumuz bir roman başkişisi, kendisini değiştirebilme güç ve potansiyeline ve sağlam iradeye sahip olduğu halde, yaptıklarından ve sebep olduklarından sorumludur. Eğer böyle bir kişi, talihsizliğe uğrarsa, verdiği yanlış bir karar ve ciddi bir hatadan dolayı, bu talihsizliğin bir kısmından kendisi de mesuldür. Sonuçta bu kişi, yaptığı hatayı düzeltemeyecek kadar geç bir sürede anlarsa trajik yapıya sahip bir eserle karşı karşıyayız. Trajik hikâyelerde de, acıklı hikâyelerde olduğu gibu, roman başkişisinin kötü talihi karşısında uzun süre korku içinde kalırız ve hatasını anlamasına rağmen, korktuklarımızın başına gelmesinden dolayı ona acırız.
...
Başarılı trajik yapıya sahip olan eserler, tek elimizin parmakları kadar sayıca azdır: Oedipus Rex, Antigone, Othello, Hamlet, Lear, Jullius Caesar, bunlar arasında sayabileceğimiz eserlerdir.
Sayfa 142 - Akçağ Yayınları, 2. BaskıKitabı okudu
