Sensiz bırakıldığım dünyayı kuran, o dünyaya benim içinde olmadığım inslarslar topluluğunu yerleştiren, sana bensiz bir hayat sunan kimseyi afferdemedim seni affettiğim kadar.
Gitsen de göndermediğimsin. Sırf bu yüzden, seni özlemek ne demek bilmiyorum. Varlığı tükenmeyen aşkımın üzerine düşen gölgelere inat bulanıklaşmadın seviglim.
Seni affedeceğim. Sana yeniden kanacağım. Kendimi hiçbir manası olmayan kocaman yalanlarıma inandırcağım... Sana geleceğim dilediğin gibi. Senden gitmek, ne mümkün?