Gençliğin bilinçsiz, güzel bencilliği içindeydi, hiçbir kıskançlığı, hiçbir kaygısı yoktu. Kendi yaşamıyla doluydu, yüksek sesle düşünüyor, öteki ağzını bile açmazken, o her şeyini açığa vuruyordu.
İnsanlar okunmamış birer kitaptır. En basitleri hakkındaki hükmü bile tamamının okunmasına bırakmalı. Biraz derince olanların ise iyice okunduktan sonra üzerinde az veya çok düşünmek lazım.
Benim gibi ansiklopedik kadınlar sığ düşünceli erkeklere ağır gelir. Bu yüzden de bizi başlarının üzerinde taşıyamıyorlar. Aslında bir yandan düşününce pek de haksız sayılmazlar. Çünkü içi boş bir kafanın üzerinde ağırlık taşıdığı nerede görülmüş ki?