bir evimiz olsa her şeyden uzak; ben ekmek pişirirken sen çıka gelsen ordan kollarını kavuştursan bana ordan iki dize sıralasan zaman dursa, mekan sevgimize şaşsa kalsa... ben; seni, beni, "bizi" büyütüğüm çiçeklere anlatsam,
çiçekler şaşsa kalsa bu nasıl sevgi diye...