Dostlar, hansı sosial medianı daha çox istifadə edirsiz?
Bura deyəsən çox passivdir.
Mən paylaşımlarımı aktiv olaraq telegramda edirəm. Kanal: t.me/virtual_agac
Çoxluğun bəyəndiyi bir şeyə mız qoymaq, çoxluq bəyəndiyi üçün bəyənməmək xəstəliyinə mən də tutulmuşdum vaxtı ilə. Elə bilirdim ki, fərqli olmaq üçün hamıdan fərqli şeyləri bəyənməliyəm. Künc-bucaqda tanınmayan, bilinməyən bir kitab, film, rejissor, yazıçı tapıb onu bəyənəcəm. Beləcə kimsə məndən soruşanda öz fərqimi göstərəcəm. Siz hamınız
Tunay tekrar paylaştı.
Gündə 8 saat işləmək sosial mediada yazdıqları qədər qorxulu və ya çirkin bir şey deyil. Ovçuluq və yığıcılıq min illər əvvəldə qaldı. Lap o cür olsa da, bir yerdən sonra bezib deyəcəksən ki, mən ovçu olmaq istəmirəm, bu sistemin parçası olmaq istəmirəm. (Sistemə qarşı çıxıb, mağaradan çıxan kimi bir ayı tutub aparacaq)
Xəyalların varsa, çatmaq istədiyin hədəflərin varsa onlara çatmaq üçün çoxlu çalışmalısan. Unutma sən pul üçün yox, hədəflərin üçün çalışırsan və işləmədən heçnəyə çatmaq olmur. Bir də ki, reallıqla barışmaq lazımdır, həyatının çox hissəsini iş mühitində keçirəcəksən, bunu əzaba çevirmək yaxşı fikrə oxşamır. Gördüyün işi sevməyi, zövq almağı öyrənsən daha yaxşı olar.
t.me/virtual_agac/543
Okur Takip Önerileri
Tunay tekrar paylaştı.
Müqəddəs dilənçilik
"Hamımız karıxmışıq, çünki bütün gün pul barədə düşünürük, çünki biz iqtisadiyyatın kölələriyik. Həqiqi sənət insanlarda daha çox ruhu, qəlbi dəyişməlidi. Mən teatra gedəndə ordan fərqli insan kimi çıxmalıyam. Film mənə nəsə verməlidi: ümid, bilik... Mənim orda olduğunu belə bilmədiyim, içimdə qalan bir gizli gözəllik"
Alejandro Jodorowsky filmlərini sənaye kinosundan qorumaq üçün, bu iyrənc sənaye mühitinə bulaşmamaq üçün insanların yardımı ilə çəkir. Hər filmdən əvvəl aksiya başlanır, insanlar film üçün lazım olan büdcəni toplayırlar. Jodorowsky, ənənəvi olaraq, hər filmindən öncə insanlara bu formada müraciət edir. Bu müraciətində rejissor sənayeləşmiş kinodan, Hollywoodun dünya kinosuna verdiyi zərərdən və özünün gördüyü bu işin mahiyyətindən danışır. "Poesía Sin Fin" (Endless Poetry) filmindən öncə edilən videomüraciəti azərbaycanca alt yazı ilə izləyin.
🔗 youtu.be/bn1yMNBlaBk
Kinolar haqqında maraqlı yazılar oxumaq istəyirsinizsə saytlarını da ziyarət edə bilərsiniz. Çap etdikləri jurnallar əvvəl hamıya açıq idi, indi artıq hamıya açıq deyil deyəsən.
🔗 filmfictionmagazine.com/fiction
t.me/virtual_agac/536
Tunay tekrar paylaştı.
Siz də mənim kimi bir çox müasir sənət əsərinə baxanda heçnə başa düşmürsünüzsə, bu yazı hamımıza kömək edəcək. Başa düşəcəksiniz demirəm, sadəcə tək olmadığınızı hiss edəcəkisiniz :)
Çoxdandır incəsənət haqqında fikirlərimi yazmaq istəyirdim, amma yazmağa başlayanda gördüm ki, əslində elə də çox deyə biləcəyim bir şey yoxdur. Bloq yazmağın çətin amma faydalı tərəflərindən biri də budur, fikirlərini səliqəyə sala bilirsən.
Avelina Lesper adlı sənət tənqidçisinin də köməyi ilə fikirlərimi toplaya bildim.
Bu yazı incəsənətin tərifi və tənqidi haqqındadır. Çağdaş incəsənətin əslində sənət olmaması, muzey və art qalereyaların mafiyaya çevrilməsi və s.
Yazını bloqda oxumaq üçün:
➡️ bit.ly/aboutart
t.me/virtual_agac/534
Tunay tekrar paylaştı.
Əvvəllər başladığım hər kitabı sona çatdırmağa çalışırdım. Bəyənməsəm də, bezsəm də özümü məcbur edirdim ki, bitirim. Elə bilirdim kitabları yarım qoymaq olmaz. Sonra böyüdüm artıq sadəcə sevdiyim kitabları sona qədər oxuyuram.
Bəzi insanları da sona qədər yaşamaq lazım deyil. Bunu səni yarım qoyanlardan öyrənəcəksən…
t.me/virtual_agac/533
Tunay tekrar paylaştı.
Bədənimizin özünü müdafiə üsullarından biri də hüceyrə səviyyəsində müqavimətdir. Davamlı tox olanda, davamlı nəsə yeyəndə qanımızdakı insulin səviyyəsi yüksəlir və daim yüksək qalır. Lazım olan enerjini alan bədən başlayır insulin hormonuna qarşı müqavimət yaratmağa. Bir yerdən sonra o qədər çox müqavimət göstərir ki, bədənimizdə olan insulin bəs etmir. Çöldən iynə vasitəsilə bədənə daxil etməli oluruq. Buna deyirlər diabet (şəkər xəstəliyi).
Eyni proses dopamin üçün də bənzərdir. Davamlı xoşbəxt olanda, davamlı dopamin hormonunu yüksək səviyyədə saxlayanda bədən başlayır ona qarşı müqavimət göstərməyə. Xüsusilə narkotik maddə istifadə edənlər anidən dopamin səviyyəsini 10 dəfədən çox artırır. Beləcə müqavimət artdıqca bədənimizdəki normal dopamin ifrazı bəs etmir. Asılılıq da belə yaranır. Bir müddətdən sonra narkotik istifadə edənlər sadəcə normal hiss etmək üçün, gündəlik yaşaya bilmək üçün də narkotikə ehtiyac duyurlar.
Overdose deyilən şey də ən pik həddə baş verir. Hər dəfə narkotikin miqdarını artırırlar ki, daha çox dopamin ifraz olunsun, çünki əvvəlki miqdara qarşı müqavimət var artıq. Lap çox narkotik birdən qana girəndə də zəhərlənmə, qanda oksijen çatmaması, beynin bəzi hissələrində hüceyrə ölümü və s. baş verir.
t.me/virtual_agac/531
Tunay tekrar paylaştı.
Bizə necə yaşamaq lazımdır öyrədilmir, adicə balaca bir cihaz alanda belə içində istifadə qaydaları olur. Di gəl bu həyatda yaşamağın qaydası yoxdur. Xüsusilə bizzimki kimi bir cəmiyyətdə normal, keyfiyətli yaşamaq, inkişaf etmək anlayışı ümumiyyətlə yoxdur. Biz çox vaxt kim nə deyər norması ilə yaşayırıq. Elə mən özüm də uzun müddət belə
Tunay tekrar paylaştı.
Çünkü ben senin zindanında olduğum günden özgürüm
Saçlarını rüzgara savurma yoksa beni de rüzgara savurursun
youtu.be/C5JuqJ82Oa8
İran musiqi və filmlərinə xüsusi simpatiyam var. Son zamanlar haqqında çıxan dediqoduları bir kənara qoysaq Mohsen əmi nəyi ifa etsə çevrilib olur əjdaha!
Ümumiyyətlə, incəsənət, elm adamlarının şəxsi həyatını bir kənara qoymaq lazımdır. Biz onların ortaya qoyduqlarını danışmalı, müzakirə etməliyik. Bir adam şəxsi keyfiyətlərinə görə pis adam ola bilər (bizə görə) amma eyni zamanda yaxşı bir artist, alim ola bilər. Bunun səbəbi bizim fanatlıq, müqəddəsləşdirmə meyilli olmağımızdır. Belə möhtəşəm oxuyan, yazan, çəkən adam necə pis ola bilər?
Balansı qoruya bilmirik.
t.me/virtual_agac/525