Önder KARAÇAY Yazıları
🗣️ Tüm Güçler Kötülüğün Eline Geçti
Bugün yüzleşmez isek ne zaman yüzleşeceğiz?
Dinci ideolojilerin savunduğu gibi öteki dünyayı mı bekleyelim?
Ya da dincilere özenen kendi aslını inkara kalkıp kiminle nasıl helalleşeceği belli olmayan hesap sorması gerekirken kulvarını kaybetmiş olanlara mı inanalım?
Kötülük hergün kendini övüyor,
Yapılan seçimlerden sonra oluşan ikinci dönem Meclisin neredeyse tamamı Müdafaa-i Hukuk listesinin adaylarından meydana gelmiştir. Seçimlere organize olarak giremeyen muhalif adayların halk tarafından tercih edilmemesi aynı zamanda Türk milletinin Mustafa Kemal Paşa’ya olan güveninin en anlamlı göstergesiydi. İşte bu güvenle harekete geçen paşa, mevcut durumda karışıklıklara neden olan siyasi yapıyı asli yerine oturtma işlemine geçmiştir.
Türkiye Cumhuriyeti Tarihi, Auzef
1923 seçimlerinde Mustafa Kemal Paşa Müdafaa-i Hukuk 1. Grubun politikalarını belirlemiştir. Öncelikle örgütlü ve koordineli bir seçim poyitikası takip edilmiştir. Bütün Müdafaa-i Hukuk şubeleri I. Grup/Halk Fırkası şubelerine dönüştürülmüştür. Bu şubeler dönemin en örgütlü ve etkili yapıları idi. Böylece Milli Mücadele’nin yürütücü gücünün prestiji ve teşkilat yapısı I. Grubun emri altına girmiştir. İstanbul, Trabzon gibi muhalif Müdafaa-i Hukuk şubeleri ise değiştirilmiş, yerlerine yeni yönetimler atanmıştır. Ayrıca Mustafa Kemal Paşa, I. Grubun milletvekillerini çalışma mekanı haline getirdiği İstasyon’daki seçim bürosunda tamamen kendisi belirlemiştir. Bu tavrı ileride eleştirilere, muhalif yapılara kapı aralasa da bir iş, inkılap meclisi olarak düşündüğü II. TBMM’yi istediği gibi oluşturma arzusundan kaynaklanmıştır. Diğer taraftan seçimlerde I. Grubun ön plana çıkmasında Milli Mücadele’nin önderi Mustafa Kemal Paşa’nın prestiji etkili olmuştur.
Türk Demokrasi Tarihi, Auzef
1923 seçimlerinde İstanbul seçimleri Müdafaa-ı Hukuk I. Grubu açısından farklı bir önem arz etmekteydi. Zira, İstanbul’da İttihatçılar hala güçlü idiler ve İstanbul’un başkent olma özelliğinin elinden alınacağı haberleri İstanbulluları rahatsız etmekteydi. Yine, Padişah’ı temsil eden İstanbul, mücadele eden Ankara yaklaşımı ile bir İstanbul-Ankara ikilemi oluşturulmuştu.
Türk Demokrasi Tarihi, Auzef