Ah Yusuf..
Diye bitirdim romanı..
Kitabı okuduğum dönemden kaynaklı olduğunu düşünürsek yer yer gözlerim doldu heyecanlandım streslendim gerildim hatırladım... Beni pek çok duyguyla buluşturdu Sabahattin Ali , kitapta geçen “dere yatağının kenarındaki dikenlerin arasında ağustos böcekleri ötüyor, iki tarafı zeytin ağaçlarıyla çevrili ...” betimlemeleri beni sanki Aydın sokaklarında gezdiriyor, çam ağaçlarının kokusunu hissettiriyor gibiydi. Yer yer yükseldiği ve betimlemeleriyle sıradanlaşmayan aksine ilgi çekici hale getiren cümlelerini tanıdım. Müthiş yorumuyla okuyucuyu kendi haline bırakıp yazar tarafından ‘bu cümlede bunu düşünmelisin’ baskısı hissetmediğim bir kitap oldu.. Ve son olarak her sayfada insan iradesinin kendi kaderine yön verebildiğini gördüm.
Teşekkürler Sabahattin Ali..
