Son sözü söylemeliyim. Eski sözlerim gibi kalabalık ve boşuna olmamalı.
"Bu defteri bir temenniyle, gerçekleştireceğim bir temenniyle kapatacağım. "
Sayfa 700
Sen yalın düşüncelere alışıksın sadece. Hayatın asıl tadı, gerçek tuzu olan ikinci dereceden bilinmeyen güzelliklerin farkında değilsin.
Sayfa 71Kitabı okuyor
Bu karanlık günün elbet olacaktır bir sonu.
Biri insanlardan kaçıyor,
Öteki bir dakika yalnız kalamıyor.
İnsanlar arasında alışılmış yollar dışında bir anlaşma aracı bulunamazmıydı?
~ Bulunamazdı. ~
Sayfa 691
Benim kaderim de bu acı hayatın içinde yaşamak.
Artık bu yalancı dünyayı beğenmiyorum.
Artık tek başınıza üzülmeyin, ne olur? Birlikte üzülelim.
Duvarlar, duvarlar var çevremde.
Halsiz kalıncaya kadar başımı vuruyorum onlara.
"Ne hayatında ne de sanatında.
Bu konuda yazmak zor."
"İnsan hissedebilir ancak."
Sayfa 685
Bilinmez, Olric, bilinmez. Yarın güneşin nasıl doğacağını, bizi uykudan ne zaman uyandıracağını, geleceğin bizim için neler hazırladığını ve daha bir çok şeyi bilemiyoruz. İnsanların içinden neler geçtiğini ise hiç bilmiyoruz.
Ne kadar acıyorum kendime; bu yüzden başkalarına acımaya fırsat bulamıyorum. Bütün acımamı kendime harcadım. Dilencilerden kaçıyorum. Biri yüzüme bakıp acıklı şeyler anlatacak diye titriyorum.
Kendimi nereye atsam faydasız.
Aptalca bir çırpınış içindeyim.
Hiç iyileşmeyeceğimi biliyorum.
Aynada yüzüme baktım: yorgun bir yüz.
Bu günlerin sonu gelecek: bunu hissediyorum Olric.
Bütün gün durmadan hayatımı yazıyorum.
Olayların doğru olanlarını hatırlıyorum artık.
Yalan olayları yazmıyorum.