Sonunda oldu️
18 yıldır araba kullanıyorum ilk kez kaza yaptım. Kasksız, plakasız ve ehliyetsiz (yanındakilere söyledi) bir motorsiklet sürücüsü vurdu soldan. 🤦Kendi motorunun altında kaldı arkasındaki yolcuyla. Ben de dahil etraftakiler başına toplandı. Ben polisi, ambulansı ararken "o arabaya biniyorsa parası vardır yaptırır arabasını Sen tüy" diyen bir ses... Ben arkamı dönünceye kadar araca binip uzaklaştı 🤐🤐Ben sizin erkek dayanışmanızı, iyilik ve merhamet anlayışınızı... Onca insanın arasında 'sen iyi misin?' diye soran da olmadı bana🥺 (Değilim) Kendi suyumu da kendim aldım gelen polise de ben sordum soğuk su ister misin diye😂 Her şeye rağmen 2 gün sonra ben yine herşeyi unutup insanları seveceğim🫤
saçları saman sarısı kirpikleri mavi
ak boynu uzundu yuvarlaktı
onu kaç kere yitirip kaç kere buldum
daha kaç kere yitirip bulacağım kaç kere
tüy gibiydi diyemem
tüyünde ağırlığı var
ayrılığın ağırlığı yoktu
kendisi vardı
Nazım Hikmet Ran
NE İÇİNDEYİM ZAMANIN
Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpâre, geniş bir ânın
Parçalanmaz akışında.
Bir garip rüya rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgârda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sükûtu öğüten
Uçsuz, bucaksız değirmen;
İçim muradına ermiş
Abasız, postsuz bir derviş;
Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim.
Saçları saman sarısı, kirpikleri mavi...
Saman Sarısı
Seher vaktı habersizce girdi gara ekspres
kar içindeydi
ben paltomun yakasını kaldırmış perondaydım
peronda benden başka da kimseler yoktu
durdu önümde yataklı vagonun pencerelerinden biri
perdesi aralıktı
genç bir kadın uyuyordu alacakaranlıkta alt ranzada
saçları saman sarısı kirpikleri mavi
kırmızı dolgun duduklarıysa şımarık ve
Şeytanın tüyleri…
Şeytan uyuyakaldı bir gün. Rüzgar sert esti. Üç tüy düştü şeytandan dünyaya.
Biri paraya yapıştı
Biri mevkiye
Öteki de ihtirasa…
Ve o günden sonra şeytan hiç bir iş yapmadı…
Tiamatın gözleriyle belirlenmiş bir coğrafyada semiramistin. Öfkenle yakıp yıksanda içinde her zaman güvercin olmaya kanat çırpan umutların vardı. İçinde iyiliğe dair hatta ütopyalara dair ne varsa senin güvercin kanatlarında her benden uzağa uçtuğunda düşen bir tüy umutsuzluğa haykırarak düşüyor. Önce evrenin sonsuz boşluğuna ondan dünyaya dünyaya düşüyor büyük haykırış gibi.
Ne Kaf dağının ardı bir muammadır ne de Simurg.
Simurg senin bu hayatta mutlu olduğun bir sabah Kaf dağında uyanıyor artık.
Kanatların bu evrenin gökyüzü gibi ayaklarına tutunup var oluyorum. Ayakların ki şimdi yaşam ağacı onlar. Ve sevdiğim şiirde de şairin dediği gibi; ayakkabılarını kapımın önünde görmek istiyorum. Çünkü bu, "Seni seviyorum"un içine nal salmak demektir.