İnsanlar hadiseleri basitleştirmeye, bayağılaştırmaya ne kadar meraklı...
Riyakârlık tesellide son haddini bulur
Hayatında her şey o kadar çabuk değişiyordu ki, aradan bir müddet geçtikten sonra gene aynı halde kaldığını gördüğü eşya onu şaşırtıyor ve üzüyordu.
Okur Takip Önerileri
Onlar da bu oda gibi, bütün evleri gibi nereye ait olduklarını bulamamışlardı. Onların içinde de besmele levhasıyla Sonya plağı yan yana duruyordu
Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla dünyaya gelmekten ise hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak olmak daha rahat, daha makul değil miydi?
Para iyi bir köle ancak kötü bir efendidir
Yüz, bedenin ruhudur. Yüzde gördüğünü insanın ruhunda da görürsünüz. Yüz; düşünmenin işareti, beynin ve yürek atışlarının tanığıdır.
Yeni bir insanı tanımak, yeni bir dünyayı keşfetmeye benzer.
Onunla bir aşk sahnesi tasavvur etmek değil, karşı karşıya, iki dost gibi oturmayı düşünmek bile elimden gelmiyordu. Bina mukabil gidip o tabloyu seyretmek, bana bakmadığına emin olduğum o gözlere saatlerce dalmak arzusu gitgide artmaktaydı.
Deli olacağım yahut öleceğim dersem yalan söylemiş olurum. İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor. Ben de yaşayacağım...