İzmir’den hatırladıklarım, akşamları eve zıpkın gibi gelen mavi üniformalı bir baba; Konya’daki, sabahlığı kadar pofuduk, seni çok dinleyen bir anne; müthiş çalışkan gerçekten örnek, dirayetli bir abla. Bir de peşinden ayrılmayıp, sevgiyle gözlerinin içine bakıp senden ağabeylik isteyen yüzünün güzelliğine hayran olduğum küçük bir kız kardeş.