Odamda tek başıma olmayı diledim; kitaplarımla baş başa, bu insanlardan uzakta.
Yalan söylediğinde, bir insanın gerçeğe ulaşma hakkını çalarsın.
İpeksi bir sessizliğe büründük, Bir hayat, mahcup ve duru. Rabbim gülleri ve sessiz harfleri koru.
Gözlerini gökyüzünden ayırdığın an fazla dayanamazsın.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Özü sözü doğru olanların ortak yönü de budur: Karşısındaki kişinin de içten konuştuğunu sanırlar.
Sayfa 56Kitabı okuyor
Uçurtmalar bu iki dünya arasındaki, kâğıt inceliğindeki kesişme noktasıydı.
Sayfa 50Kitabı okuyor
Aşağıya Sohrab’a baktım. Dudağının bir kıyısı hafifçe kıvrılmıştı.
Bir tebessüm.
Orantısız.
Çarpık.
Varla yok arası.
Ama orada.
Sayfa 330 - EverestKitabı okudu
“Bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşam çalarsın. Karısını bir kocadan, çocuklarını bir babadan mahrum edersin. Yalan söylediğin zaman, bir insanın gerçeğe ulaşma hakkını çalmış olursun. Aldattığın zaman, bir insanın doğruluk, adalet hakkını elinden alırsın. Çalmaktan daha büyük kötülük yoktur.“
“Gel.Yeniden iyi biri olmak mümkündür.”
“Onu düşünmek bile yüreğimin kekelemesine yetiyordu.”
“Biliyor musun… Ben yaşadığım yeri seviyorum. Orası benim yuvam. “
Suskun olduğunu söylemek, yanlış olur. Suskunluk, huzur içeriyor. Sakinlik, dinginlik. Yaşam düğmesinin sesini kısmak gibi. Sessizlik ise düğmeyi kapatmak. Kesmek. Tamamen durdurmak.
Her şey bir yana yaşam bir Hint filmi değil. Afganların en sık yinelediği deyiştir: Zendagi migzara. Hayat devam ediyor.
Başlangıcı, sonu, bunalımları sevinçleri önemsemeksizin, ağır, tozlu bir kervan gibi ilerliyor.
Baba'nın yanıldığını görebiliyorum; bir Allah var, her zaman da vardı. O'nu burada, bu umutsuz, yılgın koridordaki insanların gözlerinde görebiliyorum. Burası Allah'ın gerçek evi; O'nu kaybedenler O'nu yine burada bulabilir göz kamaştırıcı ışıkları, göğe yükselen minareleriyle o beyaz camide değil. Allah var, olmalı. Şimdi dua edecek, O'na yakaracağım; bunca yıldır O'nu ihmal ettiğim, yalan söylediğim, ihanet ettiğim, hiçbir cezaya uğramadan, özgürce günah işlediğim için... bir de O'na, bunca zaman görmezden gelip şimdi sıkışınca, sırf ihtiyaçtan başvurduğum için beni bağışlamasını isteyeceğim.