Bir soğuk yel eser
Üşür ölüm bile
Ülkü Tamer
youtu.be/FOuwsm8pL_I
Gelip kondu bir güvercin
Ellerine o gece
Kırmızı bir çelenk oldu
Bileğinde kelepçe
Bir soğuk yel eser
Üşür ölüm bile
Anlatır akan kanı
Beyaz sesiyle
Ülkü Tamer
''Bir soğuk yel eser
Üşür ölüm bile...'' Her gün ölüm haberini alıyorum. Bu yürek ölümün tabutu mudur acaba? Bir iki gün için bile olsa ölüm haberlerini almak istemiyorum. Yarım saat öncesine kadar edebiyatımızın, şiirimizin ve hayatımızın Ülkü Tamer'i vefat etti. İşte en çok da şairlerin ölümleri içimi paramparça eder. Her yanım puşt ölüm! Ülkü abi biz daha yan yana gelip sohbet edecektik. Haber vermeden gitmek olur mu ey abimmm? Hani biz güneş toplayacaktık? Hani biz şiir ve sinemayı katbekat giyinecektik. Ahhh be Ülkü Abi...
Keşke bu ülkede ölümün kadar varlığın da bu kadar hatırlansaydı... Ama seçmece halkımız seni kaybedince değerini anlamaya başladılar. Ya da vicdan mastürbasyonu! Ahhh ulaannn Ülkü abimmm ahhhh herkese ve her şeye inat güneş toplayalım biz!
Ülkü Tamer
Ülkü Tamer'i kaybetmişiz.
Şimdi şiir biraz daha kimsesiz...
Bir soğuk yel eser
Üşür ölüm bile
Anlatır akan kanı
Beyaz sesiyle...
Ülkü Tamer'de ışık olmuş.
Bir ormanda tutup onu
Bağladılar ağaca
Yumdu sanki uyur gibi
Gözlerini usulca
Bir soğuk yel eser
Üşür ölüm bile
Anlatır akan kanı
Beyaz sesiyle
Diz çöktüler karşısında
Sonra ateş ettiler
Parçalanan yüreğine
Yuva kurdu mermiler
ÜLKÜ TAMER