“ Orta Çağ tarih felsefesi Takdir-i İlahi'ye ve insanoğlunun nihai amaca (telos) doğru yaptığı hacca odaklanıyordu ve "ikincil nedenlere" veya benzeri seküler olaylara çok az ilgi gösteriyordu. Tarih dünyevi mutluluğun gelişiminin değil, insanoğlunun şeytanı yenmek ve Tanrı'ya ulaşmak için verdiği, kaçınılmaz olarak acı içeren mücadelesinin kaydını tutuyordu.”