Atatürk- Bursa Nutku
“Türk Genci, devrimlerin ve cumhuriyetin sahibi ve bekçisidir. Bunların gereğine, doğruluğuna herkesten çok inanmıştır. Yönetim biçimini ve devrimleri benimsemiştir. Bunları güçsüz düşürecek en küçük ya da en büyük bir kıpırtı ve bir davranış duydu mu, “Bu ülkenin polisi vardır, jandarması vardır, ordusu vardır, adalet örgütü vardır” demeyecektir. Elle, taşla, sopa ve silahla; nesi varsa onunla kendi yapıtını koruyacaktır.
Polis gelecek, asıl suçluları bırakıp, suçlu diye onu yakalayacaktır. Genç, “Polis henüz devrim ve cumhuriyetin polisi değildir” diye düşünecek, ama hiç bir zaman yalvarmayacaktır. Mahkeme onu yargılayacaktır. Yine düşünecek, “demek adalet örgütünü de düzeltmek, yönetim biçimine göre düzenlemek gerek”
Onu hapse atacaklar. Yasal yollarla karşı çıkışlarda bulunmakla birlikte bana, başbakana ve meclise telgraflar yağdırıp, haksız ve suçsuz olduğu için salıverilmesine çalışılmasını, kayrılmasını istemeyecek. Diyecek ki, “ben inanç ve kanaatimin gereğini yaptım. Araya girişimde ve eylemimde haklıyım. Eğer buraya haksız olarak gelmişsem, bu haksızlığı ortaya koyan neden ve etkenleri düzeltmek de benim görevimdir.”
Zaman Hüseyin'i haklı çıkardı galiba ya
Sema gittikten sonra ağabeyi, Hüseyin'in yakınmalarını dinledim. "Akılsız bu kız komutanım" diyordu;
— Her gün altı saat yol yürüyor, mektebe gitmek için. Bir dolu da masraf. Hepsi boşuna. Yallah onun mektep parasıyla bir ağıl dolusu keçi, koyun alırdık.
İçimden bir öfke seli yükseliverdi. Karşımda oturan genç adamın boğazına sarılmak, bağırmak:
— Be akılsız, be insafsız adam... Sizlerin bu sefaletten, bu cehaletten, bu kopkoyu baskıdan kurtulması, insanca yaşaması o küçücük kız ve onun gibilerin başarmasına bağlı... Bunu göremeyecek denli kör müsün...
Demek istedim. Ama hiçbir şey diyemedim. Daha fazla dinlememek için apar topar terkettim evi. Bir daha hiç yolum düşmedi o taraflara. Küçük Sema'yı, o kocaman gözlü kızı bir daha hiç görmedim. Edebiyat Fakültesi'ni kazandı mı? Yoksa değeri fazla düşmesin diye ilk çıkan talibe satıldı mı? Ve başlık parasıyla bir ağıl dolusu keçi, koyun alındı mı? Öğrenemedim.
Burası önemli
Bilinen tarihin her döneminde, mutlaka ama mutlaka
"Efendiler ve Uşakları" olmuştur. Uşakları besleyen, yön-
lendiren efendilerin efendileri de olmuştur ve bundan
sonra da ne yazık ki olacaktır.
Uğur Mumcu ve Altan Öymen'in ortaya çıkardığıbu soygun, ortalığı ayağa kaldırmış, üstüne kitap bile ya-
zılmış, uzun yıllar dillerden düşmemişti. Peki bu büyük
vurgunun ederi ne kadardı dersiniz?.
-20 milyon dolar!.
Mustafa Kemal'in, İsmet İnönü tarafından pek de beğenilen "Faşist Parti - Faşist Devlet" raporunu Recep Peker'in suratına fırlattığında yıl 1935'ti. Yani faşizmin bir çok Avrupa ülkesinde önlenemez şekilde yükselişe geçtiği, demokrasinin gözden düştüğü bir akıl tutulması dönemi yaşanıyordu. Diktatör suçlamalarına hedef olan devrimci ise, "bu ne biçi kepazelik" diyerek, ülkeyi demir yumrukla yönetmeyi teklif eden raporu elinin tersiyle itiyordu.
Yazar, İlhan Selçuk sözleriyle Kemalizmi özetlemiş
"Emperyalizme karşı bağımsızlık, padişahçılığa karşı cumhuriyetçilik, şeriata karşı laiklik, tutuculuğa karşı devrimcilik, ümmetçiliğe karşı milliyetçilik..."
Sayfa 158 - SiaKitabı okudu
Dişinle, tırnağınla kazanmadığın hiçbir şey senin değildir.
Sayfa 13Kitabı okudu