İslamı öğrendiğinde değil, yaşadığında değişirsin.
Şeytanın ilmi bizden çok ama amel etmedikçe ne işe yarar o ilim o irfan!
Sen! Sen ol! İlim öğren!
Bir ben var benden içeri diyor ya şair, işte senden içeri olan o Sen uğruna yudum yudum iç bu ilmi!
Dünya ilmi için ahiret ilmine ara verdiğin her an ziyandasın müslüman kardeşim!
Ashab-ı kiramın tırnağı olamayacağımız kesin iken daha adlarını bilmeyen bizlere yazık değil mi?
Nerede o Ebu Ubeyde bin Cerrahlar, nerede Hak uğruna yola düşen Selam-ı Farisiler, nerede ilim uğruna diyar diyar gezen Abdullah bin Abbaslar, nerede her eline geçeni infak eden Abdullah bin Avflar, biz neredeyiz onlar nerede? Cennetle müjdelenen 10 sahabenin hayatına bak! Sanki onlar değil de biz müjdelenmişiz gibi yaşıyoruz! Cennetle müjdelenmesine rağmen her hareketleri imansız gitme korkusuyla dolu! Her yaptıkları cehennem ateşinden uzaklaşmak ve Allah'ın rızasını kazanmak için! Zaten Allah'ın rızasını kazandık diye islam mücahidcisi olmaktan bir an bile geri durmuşlar mı bak!
Bak o kutlu ashaba, dön bir bak da islam nasıl yaşanır öğren!
Tanı Ebu Zer El-Gıfarileri, Halid bin Velidleri!
Sen cenneti istersin ama cennet Ammar bin Yasirleri özler! Dönelim bakalım kendimize hangimiz Ümmü Süleym gibi oğlunu islam uğruna infak edecek kadar müslüman, hangimiz şehadet aşkıyla yanıp tutuşan Berâ bin Malik kadar müslüman! İslamı ete kemiğe bürünüp yaşamak lazım! Elhamdülillah müslümanım derken yaptığımız o hamdin hakkını vermek lazım!
Allah hidayetini bir an bile üstümüzden eksik etmesin. Biz bize kalsak helak olanlardan olmuştuk!
Allah'ın selamı üzerinize olsun.
قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: اُهْجُرِي الْمَعَاصِيَ فَإِنَّهَا أَفْضَلُ الْهِجْرَةِ وَحَافِظِي عَلَى الْفَرَائِضِ فَإِنَّهَا أَفْضَلُ الْجِهَادِ. (طب)
Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem (Hazret-i Enes’in annesi Ümmü Süleym radıyallâhü anhâ’ya) buyurdular: “Günahlardan hicret et (onları terk et). Zira bu, en faziletli hicrettir. Farzlara devam et. Zira bu, cihadın en faziletlisidir.”
(Taberânî, el-Mu‘cemü’l-Kebîr)
Kalbin Sorgusu
Kalbimi hesaba çektim ben Asrı Saadetten,
Hatice binti Huveylid gibi vazgeçmişmiyim malımdan?
Bir Esma binti Ebubekir gibi miydi fedakarlığım?
Nesibe binti Ka'b misali siper etmiş miydim kendimi?
Peki ya dayısı, kardeşi ve en sevdiği biricik eşinin aynı anda şehadet haberini alan Hamne binti Caş gibi mi dik durmuştum?
Hicrette Resulullah'a hediye vermek için oğlunu sunan Ümmü Süleym gibi cömert
miydim?
Yoksa atılan iftiralara karşı susup, ayetle temizlenen Ayşe binti Ebubekir gibi iffetli ve Saliha bir kadınmı?
Evet kendimi sorguya çektim,
Çünkü ben onlarla aynı cennete talip,
Ama onların yaşamlarının zerresine dahi sahip olamayan bir kulum... 🍂 😔
Ve ben yine de bu halimle merhametlilerin en merhametlisi Rabbimin merhametine sığınıp,
Ondan beni af etmesini umuyorum... 🍂🤲
(Alıntı)
youtu.be/Es2Mfsjqyi8
Selamun aleykum sohbetten aldığım notlar:
📌İmrenilecek iki tip insan vardır: 1. Malıyla Allah'ın dinine hizmet eden kişi. 2. İlmiyle Allah'ın dinine hizmet eden kişi.
📌"Allah kimin hakkında hayır dilerse onu dinde fakih yapar." (Hadis-i Şerif)
📌Bir hadis Buhari'de ve Müslim'de bulunuyorsa, bir Müslüman onunla ilgili irdeleme yapmaz bir daha.
📌İlim cihattır, ilim hayattır, ilim Allah'a yükselten fazilettir.
📌İnsanların elinde teknoloji var, çalışan kafa yok; onların ellerinde teknoloji yoktu, teknoloji gibi kafaları vardı.
📌Allah hakkın konuşulmasını ayıp saymaz.(Ümmü Süleym)
📌Din erkek veya kadının değildir, tüm müminlerindir.
Nureddin Yıldız
Aynı Cenneti Ummak... :(
Rasulullah ve sahabelerin açlıkla imtihan olduğu günlerde Efendimiz (sav) Bir toplulukta Ebu Hureyre'yi göstererek “Bu kardeşinizin kim karnını doyurur?” buyurduğunda hiç kimseden ses çıkmaz.
Kısa bir sessizlikten sonra Ebu Talha (ra) öne çıkar ve Ebu Hureyre'yi alarak evine götürür..
Ama gelin görün ki evde sadece bir kişiye yetecek yiyecek kalmıştır.
Evin hanımı Ümmü Süleym binbir güçlükle yemek bekleyen yavrularını aç uyutur ve tek kişilik yemeği misafire hazırlar. Misafirin rahatsızlık duymaması içinde kandilin ışığı azaltılır.
Ebu Hureyre yemeğe kaşık çalıp karnını doyururken Ebu Talha da boş kaseye kaşık sallayıp yiyor gibi yapar. Misafire hiçbir şey hissettirmeden karnını doyurur ve yolcu eder.Kendileri ise sabaha kadar açlık ızdırabıyla gecelerler.
Sabah olduğunda Rasulullah (sav) Ebu Talha'ya sorar: "Ya Ebu Talha ne yaptınız da hakkınızda ayet nazil oldu?"
Ayet: "Kendileri zaruret içinde bulunsalar bile onları kendilerinden önde tutarlar" (Haşr, 9)
Öz eleştiri
Mekke’nin fethinden hemen sonra Havazin Kabilesi “sıra mutlaka bize de gelecek” düşüncesi ile savaş hazırlıklarına başlamıştı. Tahminleri boşa çıkmadı kabilenin, İslam ordusu 12 bin kişi ile Havazin kabilesinin üstüne yürüdü.Sefer sırasında, Mekke’yi almanın da verdiği güven ve rehavet Müslümanların tedbirsiz davranmalarına sebep oluyordu.
Ebû Hüreyre (r.a) anlatıyor: Bir gün birisi geldi, Allah Rasûlü'ne (s.a.v) yaklaştı ve şöyle dedi:
"Yâ Rasûlallah! Birkaç günden beri yiyecek bir şey bulamadım. Üst üste aç olarak oruca niyetlendim."
Allah Rasûlü (s.a.v) etrafına nazarını gezdirdi fakat onu evine götürüp misafir edecek kimse göremedi. Sonra Allah Rasûlü'nün