EZEL
“Selma, herşeyi denedim..
Karımı tekrar sevmeyi denedim, başka çocuklarım oldu, onlarla yaşamayı denedim, bir sürü kitap okudum kafamı tıka basa doldurmayı denedim, daha da büyüdüm daha da güçlendim. Yenemeyeceğim kimse kalmadı diyordum, bugün seni görünce anladım ki, ben senin aşkını yenemiyorum Selma.. Ben bu dünyanın tepesine de çıksam, seni unutamıyorum. Ben kalbim olmadan da yaşarım sandım, ama yaşayamıyorum. Ben sensiz yaşayamıyorum Selma..”
Sen
Tam emin degilim ama sanrm bir başkasına aşık oluyor gibiyim ama kafam öyle bir karışıklık icinde ki moralim bozuk sanki beni bilirsin ya sen, ağlarım ben güçsüz bir ezik gibi ağlarım ben bilirsin ama seni unutamıyorum bir türlü. onu sevmek hakkında da kendimden pek emin değilim inan çünkü ben hep sen olsun istedim, ona bile seni anlattım. o yüzdendir belki kafamın karışık olması ama bir gün olurda kızım olursa adını sen koyacağım. ) hep içimde olacaksın... Ben adına sayfalar yazdm yetmiyor. ..KALK BAK OLAN OLDU ARTIK yoksun ama üzülüyorum Özlem hiç gitmiyor uykudayken bile özlemim benimle beni hiç terk etmiyor. Galiba özlemim beni seviyor sen gibi...
💙💎💤💦
"Unutmak kelimesi undan çıkmış. Bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. Unutmak için un ufak etmek gerekiyomuş. Birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın. Öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. Gözleri, kaşı, burnu ile kulağı, sesini yavaş yavaş. Unuttuğun zaman da o kişi olmazmış. hatırlamazmış. Sonra unuttuğunu unuturmuş. Ben unutmak istiyom la. Her gün ne zaman unutcam diye soruyom kendime, her sorduğum zaman da her şeyi yeniden hatırlıyorum ben, daha net. Unutamıyom ben."
Behzat Ç.
Bazı şeyleri unutamıyor işte insan.
Ne boğazında düğümlenen sözcükleri, ne vedalaşamadan ayrıldığın insanları, ne şimdiki aklım olsaydı dediğin geçmişini ve ne de düşündükçe ben bunu nasıl yapmışım dediğin içini kavuran pişmanlıklarını.
Hayat bazen doğru kararlar için anlık fırsatlar sunuyor, bazen de atamadığın her adım için sonu gelmez pişmanlıklar.
Ve şu zamanda ne kadar uzun sürerse bir iyilik hali, bende bir o kadar iyiyim işte.
Dallardaki meyveleri, yoldaki bir kaç papatyayı görmese gözüm, inan haberim bile olmaz yazdan ve bahardan.
Yalan değil, çoğu zaman keyif almıyorum bu hayattan.
Bir kaç defa, kaçıp gitmek de istemedim değil aslında.
Ama yeni başlangıçları ve o bilindik sonları kaldırmaz artık diye yüreğim, vazgeçtim.
Senin anlayacağın, bazı şeyler için fazlasıyla yorgun ve üşengecim. Ama gözlerim ne zaman huzur çekse ve bir bardak çayı içim, atıyorum kendimi yalnızlıklar diyarına.
Katlanılması zor boş muhabbetlerden, samimiyetini yitirmiş yüzlerden daha iyi geliyor bana, bu suskunluk, bu yalnızlık.
İçimde tarifsiz bir ağırlık var.
İster adına tükenmişlik de, ister karamsarlık.
İster yorgunluk de, ister huzursuzluk.
Bu aralar böyleyim işte..
Şiirim...
Hatrımdasın
Satırlarımdasın
Hatıralarımdasın,hatrımdasın
Olmuyor,dinmiyor özlemin
Unutamıyorum seni
Keşke ellerinden tutsaydım
Dudaklarında hayat bulsaydım
Seni bilip hissetmeye devam etseydim
Ama olmuyor işte
Bir misafir gibi geldin,gittin
Beni ben yaptın,güçlendirdin
Ama şunu bil ki hâlen hatrımdasın
Özlemimdesin
Unutamıyorum seni
Ve bu kalp seni biliyor,çünkü sen en güzel misafirimdin...
Evet, acı çekiyorum, Evet çok özlüyorum. Evet, ulan evet onu unutamıyorum. Kime ne? Sormayın artık bana nasılsın? Diye. Boş verin, ben iyiyim işte.