Toplumsal vicdanın bireysel vicdanla bir tür denge tutturmak yerine ona tümüyle egemen olduğunu söylemeye çalışıyorum. Biz işbirliği yapmıyoruz - biz emre uyuyoruz. Dışlanmaktan, tembel, işlevsiz, bencil diye adlandırılmaktan korkuyoruz.
Vermediğiniz şeyi alamazsınız, kendinizi vermeniz gerekir. Devrim’i yapamazsınız. Devrim olabilirsiniz ancak. Devrim ya ruhunuzdadır, ya da hiçbir yerde değildir.
Hiçbir şeyiniz yok. Hiçbir şeye sahip değilsiniz. Hiçbir şey sizin malınız değil. Özgürsünüz. Sahip olduğunuz tek şey ne olduğunuz ve ne verdiğinizdir.
Bizi bir araya getiren şey, acı çekmemiz. Sevgi değil. Sevgi akla boyun eğmez, zorlandığında da nefrete dönüşür. Bizi birleştiren bağ seçilebilir bir şey değil.
- Yöntemlerini beğeniyorsan onlara katıl. Adalet güç kullanarak elde edilemez!
+ Pasif kalarak da iktidar ele geçirilemez.
- İktidar istemiyoruz. İktidarı sona erdirmeye çalışıyoruz!
… Niçin sizin gittiğinizi anlar anlamaz tavşan peşindeki tazılar gibi ardınıza düşecekler. Yalnızca o fikrinizi istedikleri için değil. Siz bir fikir olduğunuz için. Teklikeli bir fikir. Ete kemiğe bürünmüş bir anarşizm fikrim. Aramızda dolaşan.