Çocukluğumuz.
Eskiden “Banyo taburesine oturmadan önce su döken nesiliz biz.
Annemizin sinirlenince kafamıza ‘dannk’ diye ses çıkartan taslarla yıkandık,
Banyodan sonra havluya sarılıp sobanın yanına geçtik..
Saçlarımızdan düşen suları sobaya düşürür cısss sesini dinlerdik.
En güzel mahalle maçlarını annemizin zamansız banyo yaptırmaları yüzünden
200
200. gün... Hayatımın en kötü 200 günü. Bunun böyle olması çok olağan dışı bir şey değil. Bana eğer bu ayrılıktan önce "ayrılık olursa nasıl olur" diye sorsaydılar, hemen hemen şu anki gibi bir durumu tarif ederdim. Yani beklenti dışı bir şey yok. Bu süreç ne kadar sürerse, bu günler de 201, 202... diye devam eder. Tabii ki de umut
Hadi buda uykuluk olsun dinledikten sonra uyuyabilirseniz tabi...
Yazılarımdan
-Unut unutabilirsen dedi.
"Unutmak mı kalbimin içinde derin bir oyuk açan bu kelimeyi bir hiçmiş gibi atmamı mı bekliyorsun."
-o zaman kendine küs çünkü artık senin için her şey dayanılmaz bir acı gibi gelecek.