bir çoban kaval çalıyor sessiz
sensizliği bir kaval çalıyor içimde
depremdir
sıkıntı yüklü dağlar
caddelerden geçiyorum bir başima
fırtına-var denizde gemiler vardır
bir çoban kaval çalıyor sessiz
sensizliği bir kaval çalıyor içimde
ah ben nerdeyim sen nerdesin
seni sen kadar özledim yar
bana dar bağrım
yar-sana yar
bir çoban kaval çalıyor sessiz
sensizliği bir kaval çalıyor içimde
duymalısın
işte gönlüm halk borusudur şimdi
mekkedeyim medinemsin
sana hicret ediyorum
Sabah KARA, Eylül 1981
(``Doğu Ağıtları'')