“Aşk kendisine sadece onun gösterdikleriyle yetinmesini öğütleyen İhtiras’a şöyle cevap verir: ‘Seni Alçak! Bu gösterdiklerin beni derhal yıkıma sürüklemekten başka neye yarar sanıyorsun? Kendimi bana gösterdiklerinle bir an birleştirmiş olsaydım, insan ırkının iki baş düşmanı olan Nefret ve Suçluluğun, bazen bir de Unutuşun o dakika gadrine uğramış olurdum. Ben de bu yüzden, yoluma devam etmek ve bu düşmanların çenesini kapatmak için gene Akla başvuruyorum.”
Sayfa 5 - Spinoza
“Bir toprakta, bir dilde, bir kültürde doğarız. Toprağı, dili ve kültürü özgür seçimimizle bulmuş değilizdir. Bunları tözsel şeylere dönüştürüp, bozulmayan ve hep olduğu gibi kalan ebedi şeyler olarak kanıksamış olmamız ancak hataya düştüğümüzü gösterir. Bu hatalar ne kadar kanıksanmış ve sarsılmaz ebedi gerçekler gibi kanıtsatılmışlarsa, o kadar nefretin kaynağı olarak iş görürler.”
Sayfa 8 - Nilgün Tutal
“Politik ve medyatik çağ insanı, sadece tutkularıyla harekete geçen/geçirilen insan.”
Sayfa 9 - Nilgün Tutal
“Halbuki insanoğlu unutarak ya da unutularak evrilen bir homo oblitus’tur.”
Sayfa 35 - Faruk Turinay
-bir hikâye kahramanı olmak güzel olurdu-
“Ama gerçek bir insan mı, yoksa bir hikâye kahramanı mı olmak istersin, diye sorsalar, çokça düşünür, emin olamazdım ne cevap vereceğimden.”
Sayfa 35 - Faruk Turinay
“Bir şeyi ertelemenin o şeyi yapmayacağını söylemekten daha inandırıcı bir eylemsizlik hareketi olduğunu şimdilerde anlıyorum. Bir şeyi ertelemek, yapmayı istememektir.”
Sayfa 35 - Faruk Turinay
-ah şu Ankara kışları-
“Ankara’da yaşıyorum altmış senedir. İklimi hiç değişmedi. Kışın hemen her gün fokurdayan çaydanlığın demliğini tezgâhın üzerine koyar, su dolu çaydanlık altlığından çıkan buharların coşkulu dalgalarının yükselişini seyreder, bu nem ve sıcaklığın koca Ankara’nın havasını az da olsa yumuşatacağını düşünürdüm iyimserlikle.”
Sayfa 36 - Faruk Turinay
-Kemal Tahir’e Nâzım’dan-
“Memleketini ve memleketinin çalışan insanlarını sevmeyen insan, dünyayı ve dünyanın çalışan insanlarını sevemez ve dünyayı ve dünyanın çalışan insanlarını sevmeyen insan kendi memleketini ve kendi memleketinin çalışan insanlarını sevemez. Sevmeyen insan da edebiyat, resim, mimarlık filan yapamaz. Bizim yüksek mi, derin mi, bilmem, fakat halis edebiyat yapabilmemiz bu sevgiyi yüreğimizin başında duyabilmemizdendir...”
Sayfa 39
“Senaryo yazımında en büyük sıkıntı senaryo yazarlarının bir kısmının okumadan yazmasıdır. İnsanlar yazıyorlar ama okumuyorlar. Çok tipik bir şeydir bu; yazarlık okumaktan daha cazip göründüğü için galiba.”
Sayfa 56 - Ezel Akay
“Benim soy kütüğümde tek bir sözcük var: Yalnızlık.”
Sayfa 68 - R. Castellanos