“ah, şimdi, şimdi, şimdi, yalnızca şimdi, her şeyden önce şimdi ve şimdiki senden başka şimdi yok ve şimdi senin peygamberindir. şimdi, sonsuza dek şimdi. gel şimdi, şimdi, çünkü şimdiden başka şimdi yok.”
“bazen geceleri uyanıkken gerçekten yaşayıp yaşamadığımı merak ederdim. bu herkes için böyle midir? yoksa bazı insanlar sevme konusunda daha mı yetenekli oluyorlar? ya da insanlar yaşamak yerine sadece var mı oluyorlar?”
kişi nasıl yaşaması gerektiğini öğrenmeli. en büyük engelim, kim olduğumu bilememem. kör gibi el yordamıyla arıyorum. eğer birisi beni olduğum gibi severse sonunda kendime bakmaya cesaret edebilirim belki. bu olasılık benim için çok uzak.
Ayak toprağa bata çıka kök salar. Her adım bir ilmek atar. Toprağa bağlanmanın yürümekten daha iyi bir yolu yoktur; toprağın sonsuz tekdüzeliği yürümenin astarıdır.
“yıllar geçtikçe cevap daha da zorlaşıyor. herkes yaptığının bir anlamı olup olmadığını sorar kendisine. çok ama çok kuşku var.”
ölüm üzerine kısa bir film, 1988