Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Hikayene bak !
Hadi gelin hikayemize yakından bakalım. Hikayene bak ! Çocukluğundan ne öğrendin ? Hangi duyguların , yok sayılıp birikti de bu kadar öfkelisin. Bugün gülümsemen nerede soldu da mutlulukları hak etmediğini düşündün . Bu kadar hüznü sırtlanmış gidiyorken bir düşün ! İlk ne zaman bu kadar üzüldün ve onun içinden çıkamadın ? Kimden öğrendin sevgisizliklere ilişki demeyi . Hikayene bak ! Belki yaranı evin zannettin, belki de boşluklarını organların gibi benimsedin. Sorgulamaktan yürüyemeyen ,kırıldığı yerden büyüyemeyen birine dönüştün belki. Hayır demedikçe zırhın delindi. İnsanları kırmamak için insan olduğunu unuttun. İnsan kendine böyle haksızlık eder mi ? Yapma bak! Biriktin , şiştin, kaynadın, kendi üstüne döküldün . Hikayene bak ! Sonra dön ve yanındakilere bak . Onu mu seviyorsun , sana hatırlattığı yaraları mı ? Ona mı güveniyorsun , onun seni bir gün sevme umudunu mu ? Al çocukluğunu karşına eğil onun boynuna tut elinden ,takıldığı düğüme el at , görülmemiş darbelerine göz at , açık yaralarına yavaş yavaş dikiş at. O senin özün. Onu gör , özrünü dinle , bazen de gönlünü al. Hikayene bak! Hataların tek çaren değil artık. Eksiklerini topla ve toparlanıp hazır olunca ayağa kalk! Hayatını sen tamamlıyorsun. Bir ömür de suçlayarak geçmez . Bu hayatı sen yaşıyorsun. İlk adımı atınca kendine yaklaşmaya başlıyorsun. Yürümekten vazgeçme ! Yol insanı kendinden tekrar doğurur. Herkesi de affetme, bazen de insanı öfke korur. Bu yüzleşme senin olsun .
İnsan çocukluğundan itibaren bir şey arar. Aradığının farkında bile olmadan. Hayal kurduğunu zanneder. Sonra hayalini kurduğu şeyin gerçekliğiyle karşılaşır bir gün. O naletli gün, onun cehenneme adım atmasıdır. Ama o ilk başta, şaşkın bir sevinç ve bulmanın verdiği heyecanla sarhoşluğunun tadını çıkarır. Farkında olmadan aradığı şeyi bulmak sonra acı vermeye başlar. Ona ulaşmak ona kavuşmak ister çünkü. Ama burası dünyadır. Sevdiğin şey için mücadele etmen gerekir. Bazen bu bir savaş olur bazen de sabır ve sebat... Öylece yaşayıp gidiyorken nereden çıktı bu diye yakınmalar ve vazgeçme eşikleri gelir peşinsıra. Sonra anlar, ne kurtulabilir bu isteğin yarattığı hüzünden, ne de kavuşabilir... Bırakması gerekir her şeyi. Nesneleştirdiği arzusundan ancak ona saygı duyarak ve onun ona verilmesini hak edeceği ve verilmemesine bile razı geleceği ana. Teslimiyet işte böyle ortaya çıkıyor. Vazgeçerek. Beklerken, beklemiyor gibi yaparak. Acıyorken acıya rağmen şefkatle gülümseyerek. Öğreniyor insan.
Reklam
Vazgeçme Çocukluğundan
Sen yine vazgeçme çocukluğundan; hissettiğin her şeyin gözlerinde göründüğü zamanlardan. ... Sen yine vazgeçme çocukluğundan ; doğru şeyi doğru yerde yaptığın değil, istediğin şeyi istediğin yerde yaptığın zamanlardan. ... Sen yine vazgeçme çocukluğundan ; aklına ilk geleni ağzından çıkarıverdiğin zamanlardan.
😎 📚 👉 Herkesin inandığı ve olmasını istediği bir masal vardır. . . 📌 Herkes birşeyler olsun ister.! Her insanın istemesi doğal bir şeydir.! Peki oturduğu yerde istediğinin önüne gelmesini bekleyene ne demeli? . . . 📌 Eğer bir şeyin olmasına inanıyor ve istiyorsan.!
Kitapyurdu, D&R ve İdefix'e Göre Türkiye'de En Çok Satan 25 Kitap
Ülkemizde kitap satışlarının en çok gerçekleştiği internet siteleri olan Kitapyurdu, D&R ve İdefix, kitap kurtlarının en uğrak noktaları arasında yer alıyor. Bugün de Türkiye'nin en büyük kitap sitelerindeki verilere göre en çok satan kitapları listeledik. Kitapseverler kitapyurdu.com (Kitapyurdu) gibi platformlar üzerinden herhangi bir
Halbuki zaman usulca düşen bir yaprak sonbaharda dalından. Biz geçmiyoruz zamanın içinden zaman geçiyor biz yaşarken. Deniz Barut ~ Vazgeçme Çocukluğundan
Reklam
"Neden bir çocuğun kendi başına oynamasıyla gurur duyar da büyükler, bir büyüğün kendiyle kalmak istemesine şaşırır? Kendinle kalmayı başarabildiğin kadar özgürsün. Sorumluluk alabildiğin kadar özgürsün. Kendini sevdiğin kadar özgürsün.” (Kafkaokur 35.sayı - Vazgeçme Çocukluğundan - Deniz Barut )
Vazgeçme çocukluğundan..
Sen yine vazgeçme çocukluğundan; hissettiğin her şeyin gözlerinde göründüğü zamanlardan. Ve sen yine vazgeçme çocukluğundan; aklına ilk geleni ağzından çıkarıverdiğin zamanlarından..