Unutmalar üzerine
Kimi şarkılar şarklı yanımıza karşılık mıdır
Muamma ile basit sözler yanyana düşüyor...
Ama dün okuduğum kitabın adı neydi,
Hatırlamıyor bu yorgun hâfıza!...
Son günlerde unutup gidiyorum fincandaki Kahveyi,
Oturduğum evin kapı numarasını,
Yaşadığım şehrin ne kadar az tanıdık ve gri olduğunu fark ediyorum yıllar geçtikçe...
Şimdi yüzler silinip gidiyor birer birer
Fotoğraftakiler kimlerdi çıkaramıyorum
Vedâ ediyor sanki herkes sitemkâr edâ ile...
...Ömrüm diyorum şimdi ömrüm
Üzgün bir çocuksun sen ve yalnız
Öyle kal çünkü bu dünyada
Sana en çok mutsuzluk yakışıyor...
Sözlerin en çok beni yakıyor; tenimi, kalbimi...
Coğrafyanın memelerinden emdiğimiz süt
Kan olup akıyor yaralarımızdan ama ben
Kendimi çağırdım senin yanına, haysiyeti
Nedir ölümün görüp yaşayalım birlikte...
Keder de onarır hayatı bazen...
Ölümün haysiyeti ölüm kadardır...
Sessizlik nasıl bir ezgidir, şaşıracaksın...
Her sapakta "yalnızsın!" işareti
Biliyorum lan, biliyorum bunu...
Ve zaman ayağı kırık bir at gibi tökezlerken, söz kâr etmez artık Çerkes'e...