Beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim...
Olur böyle diyorsun sonra, olur böyle. Zaten bir gün herkes gidecekti ya, öyle değil mi ? Zaten asıl mevzu vedalar değildi, ardından gelen yarımlıktı. Neden yarım kaldığını bir türlü bilememekti. Beni anlıyorsun değil mi ? A amına koduğumun duvarı ?
-ҡαɓαҡ૮ı
yüzümdeki şekle hacim sıçradı.
cismini evlatlıktan reddettim
sırçalara ayrılan ruhumun da ötesinde
beni
delidolu akan nehirlere çivile.
geri çekiliyor aşk
ardında bıraktığı
bedenleri yakıp yıkarak!
yeni kelimeler bul bana
sözümden hiç çıkmayacak!
bu vedalar kanlı ilkel bıçak
bu gözyaşları paslı boş bıçak
bu bıçaklar sinsi gövdeme
biliyorum,
hırçın kapılar açacak!