Gülün gülümsemesinde ahde vefa nişanesi yok.
Ağla bülbül, ağla ki; tam ağlanacak iş, tam feryat edilecek çağ.
Dönek tabiatlı dünyadan ahde vefa umma.
Biz bu dünyanın en çok ihtiyarlarını sevdik değil mi Çetin? İhtiyarlara yaraşır bir vefa duygusunun peşinden koştuk.
Bazen sadece nefes almak
insanca yaşamaya yetmez. Hayattaki varlığımızı anlamlı hale getiren şey kişilik yapımız, davranış ve değer anlayışımızla birlikte olumlu tutumlarımızdır.
Erdemli olmak,
Hakka saygı,
Adil yaklaşım,
Paylaşmayı bilmek,
Önyargısız iletişim,
Yalan ve riyadan uzak durmak,
Vefa ve sadakat,
Renk, ırk, cinsiyet ve tür ayrımı yapmadan;
Yaşamı tüm vicdanımızla kucaklayınca nefes almakta anlamlı hale gelir.
İşte bu nedenle;
Bazen aldığımız diplomanın hakkını veremediğimizde o diplomanın değeri, akademik anlamının yazıldığı kağıttan daha kıymetsiz olur.
Yaşama kattığımız değer, aldığımız nefesi de kıymetli yapar.
Biliyoruz ki her nefes bir gün mutlaka son defa alınacak.
Oysa iyilik evrenin varlığı kadar sonsuzdur. Toprağa ekilen tohum kadar değer bulur. Sulandıkça, çoğaldıkça boy verir. Kimileri kişiliğinin yettiği kadar değer verir hayata. Kimileri de ömrü yettiği kadar can verir dokunduğuna. Ömrümüz nefes oldukça can olanlarla çoğalsın. Çünkü hayat; sevgi akışının olduğu yer ve süreçte kıymet bulur.
Sağlıkla, sevgiyle kalalım daima.
Hayatın en memnun olduğu anında bile ruhundaki eksiklik hissi bir başka ihtiyaç ile dağlanıyordu; şimdi zannediyordu ki, bu ihtiyaç ancak böyle sıcak bir muhabbetle, böyle dostane bir vefa ile tatmin edilecek...
Ben bu çağın herşeyine çok yabancıyım lavinya'..
İnsan insana '..
Aşk hak edene'..
Değer kıymet bilene'..
Vefa; sevgiye rast gelmeli..
Güzel şeyler de var bu dünyada
Hatır gözetmek,
Vefa duymak,
Gönül onarmak gibi..
Ben bu çağın her şeyine çok yabancıyım lavinya'..
İnsan insana '..
Aşk hak edene'..
Değer kıymet bilene'..
Vefa; sevgiye rast gelmeli..
Sadakat tek kalıp bir elbiseydi...Kimine bol kimine dar geldi...Dürüstlük çok beyazdı temiz tutamam deyip kimse almadı...vel hasıl İnsan oğlu çıplak kaldı...Ar edep ve haya sığınacak bir beden aradı. . .İşte aşk bütün bu korkuları bir ten olup kapattı...AŞK'a bir vefa borcu kaldı . Onuda ALLAH'için sevenler aldı...(İskender Pala)
İşte Ben
Ben alışılmamış bir insanım biliyorum
Bir karanlıktır ben de pırıl pırıl zamanlar
Mağrur kalbim her yerde asi ve yalnız
Neyleyim umduğum gibi çıkmadı insanlar.
Herkes bir şey aldı götürdü benden
Dağıttım kaç yıl sevgilerimi cömertcesine
Gözlerim bir vefa arar, arar da bulamaz
Nicedir hasret kulaklarım bir dost sesine
Bilirim, çoğu gün hüzünlüdür bakışlarım
İçimde biri ağlar güldüğüm zaman bile
Gömerken kalbime bütün arzularımı
Yanarım yaşanmamış anıların özlemiyle
Sevdiğim mahzun şarkılardır, hüzünlü resimler
Garip akşamlarda yaşadığımı anlarım
Çevremde kim varsa konuşur durmadan
Ben hep bir heykel asaletiyle susarım.
Gecenin bir yerinde teselliler biter de
Dağıtır saçlarımı onun güzel elleri
Kokusu rengi kalır ellerinin gecelerde
Doğan gün uzaklardan getirir sevdiğimi.
Ümit Yaşar Oğuzcan
Fakat vefa görürsen birinden ya da biri kıymet bilirse sen hiç beklemezken, dünyalar senin olur. Nezaket vefadır, samimiyet vefadır. Teşekkürde bile cimri davranan bir toplumda, kıymet bilenler, toplumun en kıymetlileridirler. Allah vefakâr kullarıyla karşılaştırsın her birimizi.
Fakat vefa görürsen birinden ya da biri kıymet bilirse sen hiç beklemezken, dünyalar senin olur. Nezaket vefadır, samimiyet vefadır. Teşekkürde bile cimri davranan bir toplumda, kıymet bilenler, toplumun en kıymetlileridirler. Allah vefakâr kullarıyla karşılaştırsın her birimizi.
Cihan Çetinkaya
Kesinlikle
Efendimizin Veda Hutbesi'ne vefa beklediğimiz anlaşılmıyor mu? Biz Avrupa'ya şehadetin ne demek olduğunu anlatacak değiliz, lakin Müslümanlara hatırlatmak zorunda kalışımızın utancı da bombalandı, bir tek o kalmıştı onu da öldürdüler! Sitemimizi utancımızı da delik deşik ettiler.
Gazze artık bir hapishane bile değil, bir yetimhane! Dünya
El emeği-göz nuru-alın terine dayanan, tabiata dost, aza kanaat eden, komşusu aç iken kendisi tok yatmayan, 72 millete bir göz ile bakan, bu sebeple "öteki" kavramını barındırmayan, dünya hayatını "gölgelikte bir lahza dinlenme" kabul eden, ebedî olan öte dünya inancını esas alan, yaradandan ötürü yaradılmış her şeyi seven, dostun evi gönüllerdir gönüller yapmaya geldim diyebilen, insaf, merhamet, af, bereket, feraset, basiret, mürüvvet, hürmet, hizmet, sadakat, ehliyet, liyakat, fazilet, feragat, hürriyet, sabır, şükür, teşekkür, tefekkür, tevazu, cesaret, şecaat, hamaset, cömertlik, infak, ikram, izzet, iffet, letafet, nezaket, zerafet, ahde vefa, uhuvvet, sükunet, hamiyet, nihayet "adalet"e dayanan bir ahlak.
Sayfa 21 - Dergah Yayınları
