Bazı duygular vardır ki en etkili ilaçtan bile daha tesirlidir. Vefa onlardan biridir. Tedavi etmediği yürek çok azdır. İnsan gönül kitabına en evvel vefa duygusunu yazmalıdır.
"Ateş olmadan ışık,kusur örtmeden aşık olamazmışsın.Hatır denilen vefa yük olurmuş bağrına,millet meclisinde bin doğrunla bir yanlışı aşamazmışsın. O yüzden,sığındığımda Allah, dayandığımda Allah!Güvendiğimde Allah!"
Senden ayrılmamı söyledin…çok yazık
Vefa bağı acaba kopabilen bir şey midir?
Araya ayrılık girmeden, gözden ırak kalmadan aşk nasıl tartılır,nasıl mihenge vurulur?
Kim ahdine vefa gösterecek kim ahdine vefa
göstermeyecek nerden bilinirdi.
Koca bir uygarlığın cansız bedenleriyiz...
"Ne komşuluk kaldı................. dünyasında, ne vefa!Cesetlerimiz evlerimizde kokacak kimse bilmeyecek valla..."
Bastonuna dayanarak zorlukla yürüyordu bir yaşlı kadın. Hiç kimse onun gittikçe ağırlaşan hayat yükünü paylaşmadı.
Hepimiz bu dünyanın insanıydık, ama hiçbir zaman her yerde birden olamayacak, yaşamın yüceliğini tamamen, eşzamanlı kucaklayamayacaktık. Bir yere gidebilmek ancak başka bir yere vefa etmekle mümkün olduğuna göre, vardığımız yeni noktaya, kendi iç dünyamıza mahkum olacaktık hep.
Sayfa 25Kitabı okudu
ibret alınacak evler
"Örnek alınacak evler konusunda dört şey söylemiştik. O evler, cennetin şubesi evlerdi: Namaz, Kur'ân, teslimiyet ve vefa evleri. Bu dört azık evlerimizin azığı olsun. Eğer dört azık evlerimizin azığı olursa bizim evlerimizde zulüm, haset, ihanet ve nifak olmaz."
Siyer Yayınları
Cehenem olup gitsin o bi-vefa sevgilisi
Garson, değiştir şunu kardeşim,Allah aşkına yeter..
Sayfa 134
vefa gösterdim bir adama
ayakları altına aldı aşkımı da umudumu da
ne verdiysem helali hoş olsun
bedavaya sunduğum o kalpten başka
kayıp
"Güneşin Altında Yeni Bir Şey Yok"
1 Mayıs İşçi ve Emekçiler Bayramı Kutlu Olsun!
Beyler, lordlar, paşalar gittiler; patronlar, baronlar, bürokratlar geldiler.
Günün anlam ve önemine binaen, güneşin altında yeni bir şey olmadığını buyrun Bağdatlı Ruhi'nin 1500'lerde kaleme aldığı şu satırlarla idrak edelim:
Dünyâ talebiyle kimisi halkın emekte
Kimi oturup zevk ile
Vefa her kimseden kim istedim ondan cefa gördüm
Kimi kim bîvefa dünyada gördüm bîvefa gördüm.
(Her kimden vefa istediysem ondan cefa gördüm; kimi gördüysem vefasız dünyada, onun vefasızlığını da gördüm. )
Kime kim derdimi izhar kıldım isteyip derman
Özümden bin beter derd ü belaya mübtela gördüm.
(Kime derman için derdimi açtıysam, onu benden bin beter dertli gördüm.)
Mükedder hatırımdan kılmadı bir kimse gam def’in
Safadan dem uran hemdemleri ehl-i riya gördüm.
(Kederli gönlümden kimse üzüntülerimi gidermedi. Esenlikten dem vurarak beni teselli edecek dostlarımı iki yüzlü gördüm.)
Ayak bastım reh-i ümmide, sergerdanlık el verdi
Emel serriştesin tuttum elimde ejderha gördüm.
(Ne zaman umut yoluna ayak bastım, başım dönüp durdu. Emel ipinin ucuna yapıştım elimde ejderha gördüm.)
Fuzuli ayb kılma yüz çevirsem ehl-i âlemden
Neden kim her kime yüz tuttum andan yüz bela gördüm.
(Ey Fuzuli, artık insanlardan yüz çevirirsem beni ayıplama. Çünkü kime yaklaştıysam ondan belanın yüz türlüsünü gördüm.)
Fuzûlî
Mutluluğun özü parayla değiş tokuş yapamadığımız şeylerde; bir dostluğu, vefa duygusunu,çocuğunuzun sevgisini,bir tebessümü parayla satın alamazsınız.
Ey kalbi saflıkla dolu kadın
Erkekten vefa bekleme asla
O bilmez aşkın ne olduğunu
Kalbinin sırrını ona söyleme asla...
