… insanın özgürlüğü ile hayvan özgürlüğü aynı zincirin halkalarıdır. En alttakini ezmeye devam ederek barışçıl ve hakça bir düzen yaratılamaz. Sistemi sorgulayacaksanız, önce kendinizin kimi ezdiğine bakacaksınız.
Yaşam Hakkı
Hayvanların yaşam hakkına saygı duyulup duyulmaması hiç de basit bir konu değildir ve bu bireysel bir tercih olarak gösterilemez. Çünkü yaşam hakkı en temel haktır ve bu mücadele, çağımızın önde gelen toplumsal adalet mücadelelerinden biridir.
Sayfa 41Kitabı okudu
Yağmur ormanlarının yok olması, sera gazının artması, su kıtlığı ve kirliliği, topraksızlaşma, okyanuslardaki ölü bölgeler, türlerin yok oluşu... Hepsine yol açan neden hayvansak tüketim...
Ses çıkmadığı gibi hayvan soykırımı dünyanın en büyük endüstrisi olarak destekleniyor. Medya, toplumdaki geçim zorluğunu anlatmak için sürekli "et alabilme" kriterini kullanıyor.
Olay medyaya yansır, o zaman kamuoyundaki tepkiyi bastırmak için ceza verilir. Onun dışındaki şiddeti herkes bilir ama susar.
Hayvanlar söz konusu olduğunda daima para canın önüne koyuluyor; çünkü hayvanlar sadece "mal" veya "kaynak" olarak görülüyor.
Yaralanan kediyi kurtarıyorlar, besliyorlar ama arkasından gidip kuzu kebap yiyorlar.
Üzerinde yaşadığımız gezegeni başka canlılarla paylaştığımızı bir türlü kabul etmeyip, kendini ovaların, nehirlerin, dağların, bütün hayvanların sahibi sayan bencil bir bağnazlık bu. Doğayı öldüren, kurutan, kirleten, hayvanın sütüne, yavrusuna, derisine, etine el koyan, yakıp yıkan bir vahşilik.
“Bu bizim geleneğimiz” denilerek, geçmişin ilkel uygulamaları sürdürülürse insanlık nasıl gelişecek.
İnsan, kendi türünden farklı olanların duygularına ve acılarına duyarsızlık geliştirince empati kurma yeteneği köreldi ve bencilleşti. Belki de robot ile insan arasındaki farkın bu dönemde iyice azalmasında, robot teknolojisinin gelişmesi kadar, insanın zalimleşmesinin de etkisi vardır…