“Her bitti dediğimde henüz hiçbir şey başlamamış oluyordu.”
Sayfa 241
“Onu özlüyordum fakat özlediğimin artık o değil de onda gördüğüm şey, ona yansıyan şey olduğunu fark ediyordum acıyla.”
Sayfa 239 - Timaş
“İnsan ömrünün bir anlık rüya olduğunu kelamımla bildim de hissimle yaşayamadım.”
Sayfa 239 - Timaş
Okur Takip Önerileri
“Oysa aşkın kaldıramayacağı tek yükün, aklın çocuğu olan şüphe olduğunu çok iyi biliyordum.”
Sayfa 188 - Timaş
“Kırgındım. Ve o yanımda durgun ve karanlık bir su gibi uyurken benim kırgınlığım, sesi odama kadar uzanıp da beni sabah namazına uyandıramayan müezzine duyduğum kırgınlıktan çok daha fazlasıydı.”
Sayfa 180 - Timaş
“Henüz yangının mahiyetini anlamayacak kadar yangının içinde olsam da, yitip gidenin bir daha geri dönmeyeceğinin fark edildiği ilk anda duyulan acıyla burkuldu kalbim.”
Sayfa 179 - Timaş
“Dünyanın bütün dengesi ve o dengenin içindeki düzeni bozuldu. Ben altında kaldım. Her şeyin, bir şeyle bir şey arasında durduğu daha baştan uyarılmış bu hikayede çok şeyle bir şeyin arasında kaldım.”
Sayfa 23
“Niyet, sevaba götürdüğü gibi günaha da açılan kapıymış. İnsan ikisinin arasında hem malûm hem meçhulmüş.”
Sayfa 23
“Adı koyulmamış hiçbir şeyin gerçek anlamda var olduğuna ikna olmayan bir kalbin sahibiydim ben. Hayatı kelimelerle hükmeden biriydim ben. Var olana yok olan arasındaki fark bir isim. Onunla başlayan hayatımı onun ismini bilmekle başlamak istedim.”
Sayfa 24
“Onu nasıl sevdim? Onu nasıl sevmezdim ki!”
Sayfa 67
“Onu, her şeyi terk ederek, her şeyi göze alarak, yaktığım gemilerde ben de yanarak, yıktıklarımın enkazı altında ben de kalarak sevdim. Aykırı gerçeği ile yüz yüze gelen ruhun hissettiği tedirginlikle sevdim ben.”
Sayfa 69
“Beni yoksul bırakacak kadar zengindi.Bana köle olamayacak kadar kendisine efendiydi.”
Sayfa 136
“Oysa.Ben.Bir harama dokunmamak için çok helali terk ederek ona gittiğim zamanda bile bildiklerimi gözden geçirdiğimde anlıyordum ki ona dair hiçbir şey bilmiyordum.”
Sayfa 137 - undefined
“İlk tedirginlik kara katran damlası gibi kalbe damladığında başladım aynı sözcüklerin başka manalara geldiğini fark etmeye.”
Sayfa 137