Benim artık güneşin doğmasını bekleyecek gücüm kalmadı. Bazen yaşadığım hayata dönüp bakınca öyle hıçkıra hıçkıra öyle bir ağlayasım geliyor ki. İçim böyle hayat doluyken, böyle enerjikken, böyle sevecen, böyle anlayışlıyken ne olduda bencil, önyargılı, kin tutan, insanların arasında yaşayamayan, her şeyden herkesten kaçan biri oldum bilmiyorum. Vizeler için kütüphanede sabahlıyoruz arkadaşlarla, saçma saçma dedikodular. Sonra seni çağırdık çalışmadın sabaha kadar uyudun. Neden en sevdiğim aktivite yağmurlu bir günde cafenin sessiz olan, kimsenin olmadığı üst katına gidip, deri koltuğa uzanıp kitap okumak oluyor. Kitaplar mı beni yalnızlaştırıyor yoksa yalnız olduğum için mi kitaplara sığınıyorum. Neden sadece dizi izlerken içtenlikle gülebiliyorum. Neden yarın 15 saat işte çalışacağım halde gece tam uyuyacakken uyumamaya karar veriyorum bilmiyorum. Yaşayacak fazla gücüm kalmadı. Kendimi bir yere ait hissedemiyorum. Kendimi hissedemiyorum. Yaşadığımı hissedemiyorum.
Kalemlerimiz
Dünyaya geldiğinde ilk yapılan ağlamaktır. Bu pişmanlıktan duyulan acının mı etkisi yoksa bakın ben de buradayım demek için midir bilinmez….Ancak o dakikadan itibaren ömür denen koca yumağın sarılmaya başlar. Doğduğunda seni yerine karar verilir, senin adına yazılır çizilir. Okula gidene kadar sana sadece boya kalemleri verilir. Sen de hayallerini
Birisi bunun için vizeler bitmedi mi yazmış,hukuk fakültesine hoşgeldiniz…
FİLM TAVSİYESİ: OTOBÜS ( KÜLTÜR ŞOKU )
Künye:[1]
Senaryo,Yapımcı,Kurgu: Tunç Okan
Görüntü Yönetmeni: Güneş Karabuda
Yapım Yılı: 1974 Tür: Dram, Komedi, Polisiye, GerilimOyuncular: Tunç Okan, Tuncel Kurtiz, Björn Gedda, Oğuz Arlas, Aras Ören, Hasan Gül Müzik: Zülfü Livaneli Yapım: Türk/İsveç Ortak Yapımı
