rosyln
@vuneralbe
kalbimin kırıkları kalemimin mürekkebine dönüştü, çığlıklarım harflerim oldu. ben bayım, ben yazarak nefes alanlardanım.
54 okur puanı
Eylül 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İyiydik işte, her daim güzeldik.
Öyle güzeldi ki bizim dostluğumuz, içinden ölüm bile geçemedi.
Sonunda öyle bir hale geldim ki, dünya beni üzemez oldu. Daha da güzeli: Hayat da anlayış gösterdi, alıştıra alıştıra terk etti beni.
Okur Takip Önerileri
Bunca zamandır hayattan beklediğim, yaptığım
ve yapacağım bütün saçmalıkları haklı gösterecek küçük çapta bir faciaymış.
Ne diyeyim, huzur tuhaf şey arkadaş, ancak kaybedecek bir şeyin kalmadığında gelip seni buluyor.
Milleti o bir yere varamamışlığıyla tanıyıp sevince, mutlu hallerini sevemez oluyorum, bir türlü kanım ısınmıyor.
"Birçok şeyler gibi insanlar da kuyuya benzer.
İçlerinde boğulabiliriz. "
Onun için dert dinlemek, kendi dertlerinin panzehiriydi, o kadar.
Çünkü boka batınca, o boku hemen biriyle paylaşmak istersin. Başka türlü kurtulamazsın. Önemli olan, aşağı yukarı senin kadar batık birini bulmaktır.
Dert anlatacak birini bulmak da başka derttir
vesselam.
Dışarısı kalabalık. Dahil olamayacağım hikayeler geçiyor önümden.
"Birçok insan, mutlu olduğunu bilmediği için mutsuzdur." demiş Dostoyevski.
Böyle süslü laflara değil, bir amaca ihtiyacım var. Bütün hatalarımı ve pişmanlıklarımı silecek, başıma gelen her şeyi, sanki ona varmak için yaşamışım gibi haklı gösterecek bir amaca ihtiyacım var.
Herkes o kadar birbirinin aynısı ki, gelenler gidenleri ya da gidenler gelenleri aratmıyor. Galiba bu yüzden, kalabalığın yalnızlıktan bir farkı yok.
Bu yığına mı ait olmak istiyorum, diye düşünüyorum. Yalnızlığı sevmiyorsam, evet, bu yığına ait olmalıyım. Gidip içlerinden birine merhaba falan demeliyim. Yapamam ki.. Kendimle bile konuşamıyorum, delirmek büyük bir lüks.