Ne garip değil mi, kendimizi anlaşılmak için harap ettiğimiz hâlde anlaşılmamak? Ya da onları her koşulda anladığımız hâlde bizi anlamak için ufacık bir çaba bile göstermemeleri.. Artık daha fazla düşünmek istemiyorum ama yine de buna engel olamıyorum," Ben yapardım ve yaptım da, ama sen yapmadın." demek istemiyorum artık.
Artık, hayal kırıklığına uğramak istemiyorum.
garip bir gece.. sanki bir şey olmak üzere ama aynı zamanda da bir o kadar uzakta. asla ulaşamayacağım bir kıyıya doğru yüzen bir kayıkta gibi hissediyorum kendimi.
Baştan sona tüm şartlarınızı okuduk ve başımız sıkıntıya girdiğinde de size ulaşmak için tüm imkanlarımızı kullandık fakat ulaşamadık.
Hem kendi sayfam hem dostlarımın sayfası hem de grup sayfamız olmak üzere tüm hesaplarımızdan size ulaşmayı denedik. Maalesef 3 haftaya yakın zamandır bir sonuç alamadık. 2 hafta önce yeniden grup sayfamızı oluşturduk ve hızlı bir şekilde hem popülerler listesine hem de sürekli öne çıkanlar kısmında hep ön sıralarda yer aldık. Şimdi ise bu durumun fark edilip listeden çıkarıldığımızı görmekteyiz. Öne çıkan gönderilerimiz ise öne çıktığı an itibari ile o sayfadan kaldırılmaktadır. Grup ve sayfa yöneticisi arkadaşlarımın da emeklerini hiçe sayamayacağım için bunu bildirmekle mükellefim.
https://1000kitap.com/hakkinda/kullanim-sartlari
Bu maddelerde en ufak bir şikayete bile 24 saat içinde döneceğinizi yazmışsınız:) Fakat biz 3 haftadan söz ediyoruz. Sizden yıllık ücretini ödediğimiz ve kendimize ait olduğun defalarca ispatladığımız premium olarak kullandığımız hesabımızı bize geri vermenizi istediğimizden ulaşmaya çalışıyoruz. Sanırım bu bizim en doğal hakkımız.
Geri dönüş alabilmek adına son kez size buradan ulaşmayı deniyoruz. Saygımızı ve sevgimizi kaybetmemek adına bizlere bir açıklamayı borçlu olduğunuzu düşünüyoruz. Eski hesabımız artık kurtarılamayacak durumda ise bile yeni sayfamız adına bir geri bildirim almayı umuyoruz. Popülerler listesinden birdenbire kaybolmamızın bir gerekçesi olmalı...
çok defa anlaşılmadım belki ama bu kez kendime gelemiyorum. boğazıma anlaşılmamış olmanın yumrusu oturdu, gitmiyor. "bu mu yani?" cümlesi yankılanıyor kulaklarımda. yaşamak istemiyorum ben bunu bile bile. nasıl başaracağım anlaşılmamanın verdiği hüzünle?
"sevgi, her zaman her savaşta galip gelemiyordu çünkü zihnimiz mantık üzerine yaratılmıştı. birini sevmen onunla mutlu olacağın anlamına da gelmiyordu, keşke sevgi hep kazanan olabilseydi. bunu ben de çok isterdim ama bu savaşta defalarca yenilerek dersimi almıştım ve kabullenmeyi seçmiştim.
kimse sonsuz değildi ama verdiğimiz kayıplar kuma dönüştükten sonra camdan kalbimize giderdi ve orada zamanı gelince darbe almış yerlere cama dönüşüp yama olurdu. böylece sonsuza kadar bir parçamız olarak kalırlardı, üstelik bizi koruyarak. "
~c / sd.
kendimi her şeyden korumaya çalıştım çok uzun bir zaman boyunca. o kötü etkiden kurtulamıyordum çünkü. herkes gibi umursamaz değildim, önümdeki gölgeyi yok sayarak ilerleyemiyordum. yürüsem bile sürekli arkama bakıyordum çünkü o gölgenin orada olmaması gerekiyordu.ama ne kadar kaçarsam kaçayım, ne yaparsam yapayım o gölgeler hep gelmeye devam etti. kurtulamadım. çözüm kaçmak değil, arkandaki gölgeye bakmadan yürümekmiş meğer.bunu acı bir şekilde öğrendim ama hâlâ yapmayı başaramadım. bir gün o gölgelerden birinin beni yakalayacağını ve yürümeme izin vermeyeceğini biliyorum.
bilmek, her zaman yeterli olmuyor işte.
"Yaşadığım süre boyunca hep merhametimin arkasından yürüdüm, beklentilerimi arkada bıraktım. Kimseden bir şey beklemedim, doğrusu bu sanıyordum çünkü.
Yaşadıklarımı yaşayamadıklarımı içimde sakladım, sustum bastırdım olsun dedim insanlık bende kalsın.
Verdim, hep verdim karşılığını alıp alamadığıma bakmadan, aslında güçlü olmak değildi
"Bir şey istediğim yok benim. Sadece sessizce geçip gitmek istiyorum ben, yolcuyum burada. Sizin gibi kazık çakma amacı gütmüyorum, kimsenin de hayatına bir zerre kadar dokunmuyorum. Sadece kendimim ve siz bunu bile çok görüyorsunuz bana."
-V.