Yedi çöl çevirdim kum saatinde, yedi orman kopardım takvimden, yedi okyanus indirdim gözlerimden, yedi kıta geçirdim ayaklarımdan.. Olmadı. Gitmedi kaburgamdan ellerinin izi. Yedi bıçak saplandı göğüs kafesime, ben bi tek sana vuruldum. Gel sen bizi, yine vur. Ben hazırım ölmeye.
📜 Ali Bayam
*Bitince Yine Bitmeyen*
Yara kapanmadı, sadece çürüyor…
Gözümün kesmediği,
aşılması gereken bir ırmak gibiydi
her akşam eve dönmek.
Kabullendikçe biraz
Pirincin içindeki beyaz taşlar...
Herkesle savaşım bitti.
Yara bere içindeyim.
Çok eksildim, çok vuruldum.
Kaç cephede birden yenildim.
Saymadım.
Fakat ben öğrendim, şunu çok iyi öğrendim ben büyüdüm.
Bu mücadeleyi verirken büyüdüm. Bahçemdeki ayrık otlarını temizledim bir bir.
Sular duruldu sonunda.
Mücadelemin sonuna geliyorum.
Sular duruldu.
Çünkü geçiyor...
Gam yerini esenliğe bırakıyor.
Yeter ki pirincin içindeki beyaz taşlara çok dikkat et.
Unutma bugün oturup çobanla yas tutanlar dün kurtlarla sürüye saldırıyordu.
Herkesle savaşım bitti,
Yara bere içindeyim.
Çok eksildim, çok vuruldum.
Kaç cephede birden yenildim.
Fakat çok şey öğrendim, çok büyüdüm.
Bahçemdeki ayrık oylarını temizledim bir bir.
Sular duruldu sonunda.
Çünkü geçiyor.
Gam yerini esenliğe bırakıyor
Yeterki sen pirincin içindeki beyaz taşlara dikkat et.
Unutma; bugün oturup çobanla yaş tutanlar, dün kurtlarla sürüye saldırıyordu...