Genç bir Rus mikrobiyoloğu -Yersin ve Simond gibi büyük Louis Pasteur’un öğrencisi olan- Waldemar Haffkine hastalığı zapt etmek için yapabileceği yardımı sunması için çağırıldı. Şehrin Grant Tıp Koleji’nin bir koridorunda kurulan eğreti bir laboratuarın olanaksız düzeni içersinde çalışan Haffkine vebaya karşı aşı bulmak için günde yirmi dört saat çalışarak üç ay geçirdi. Yorucu ve zor bir işti; asistanlarından ikisi onu terk etti, üçüncüsüyse sinir krizi geçirdi. 10 Ocak 1897’de Haffkine aşının hazır olduğunu hissetti ve kendi üzerinde denedi. Sonra da mahalli hapishaneden gönüllü istedi: aşılananların tümü hayatta kalırken, aşılanmayan kontrol gurubu yedi üyesini vebadan yitirmişti.
