"Anna Karenina mı?"
.....
"Bu en sevdiğim romanlardan biridir."
....
"Tolstoy'un, romanı sürükleyici kılmak için hareket halindeki tren temasını kullanması çok hoşuma gider."
Sayfa 92 - Doğan Egmont Yayıncılık ve YapımcılıkKitabı okudu
Mutlu olmak mı daha önemliydi? Yoksa mutsuz olmamaya çalışmak mı?
Sayfa 139 - Doğan Egmont Yayıncılık ve YapımcılıkKitabı okudu
Okumayı seven arkadaşımla konuşurken;
Jackson neden Tolstoy'u çok sevdiğini ve Dostoyevski'ye tercih ettiğini anlatmaya koyuldu. (" Suç ve Ceza oldukça düşündürücü ama Savaş ve Barış hayatımı değiştirdi...) Sonra en çok Çehov'un eserlerini okumaktan zevk aldığını, özellikle de "karanlık günlerinde" yazdıklarından hoşlandığını söyledi.
Sayfa 93 - Doğan Egmont Yayıncılık ve YapımcılıkKitabı okudu
İşler zorlaşınca, zorluklar taşa tutulurmuş.
Sayfa 205 - Doğan Egmont Yayıncılık ve Yapımcılık (Dexkitap) - 2. Baskı: İstanbul 2011- Çeviren: Belgin Selen Haktanır Us - Orjinal Adı: Seven Deadly Sins - LustKitabı okudu
Yaptıklarınız için özür dileyemediğinizde, hatalarınızı düzeltemediğinizde tek yapabildiğiniz, başkalarını affetmek ve hayatınızı düzene koymaya çalışmak oluyordu.
….
İyi bir insan olabilmenin ilk şartı: Affetmekti.
Sayfa 9Kitabı okudu
As bayrakları as....
Harper yerdeki Osmanlı tarzı halının üstüne tüneyip elindeki listeye baktı.
Sayfa 58 - Doğan Egmont Yayıncılık ve Yapımcılık (Dexkitap) - 2. Baskı: İstanbul 2011- Çeviren: Belgin Selen Haktanır Us - Orjinal Adı: Seven Deadly Sins - LustKitabı okudu
Umudum yitip gidene kadar umut ettiğimi bilmiyordum.
Sayfa 80
"Gözkapaklarımın arkasındaki karanlıkta kayıptım."
"Belki de gerçek, bakış açısıyla alakalıdır."
Neden büyüdük ki biz? Küçükken her şey daha kolaydı oysaki.
Salıncak ileri geri sallanırken mideniz bulanıyordu ama buna rağmen sallanmaktan vazgeçmiyordunuz. (…) Salıncağın yükselip belirli bir noktada durup durmayacağını, havada bir daire çizip sizi yere düşürüp düşürmeyeceğini, yara bere içinde kalıp kalmayacağınızı düşünüyordunuz. Çocukken insan bunun olabileceğini bildiği halde korkmuyordu. Büyüdüğünüzde bunun mümkün olmadığını bildiğiniz halde, içinizi bir korku kaplıyordu. Salıncak havaya yükseldiğinde yere atlamıyordunuz çünkü artık uçabileceğinizi hayal etmiyordunuz. Tek derdiniz, yere nasıl düşeceğinizdi.
İnsan büyüdüğünde böyle oluyor demekki.
Büyüdüğünde ve yalnız olduğunda..
Sayfa 217Kitabı okudu
