Sana yazmak, durduk yere gelen ağlama isteği gibi.
Sayfa 282
Kalbindeki kelebeklere borçlusun sen. Onların özgürlüklerini kısıtladığın her saniye, zaten kısacık olan ömürlerinden çalıyorsun. Onlar, yani hayallerin ise, senin için kendilerini kurban ediyorlar. Borcunu öde. Umudu bul ve savaş.
Sayfa 277
Sen kendi dünyandan çıkıp gelmeden önce, benim kendi dünyamda bir masalım vardı...
Şimdilerdeyse, bir hikayenin orta yerinde yapayalnız kaldım.
Sayfa 233
Okur Takip Önerileri
Kayboluşa attığım kırgın adımlarım, yalnızlığın şeytaniliğine teslim ediyor kendini. Gördüğüm ışık mı yoksa kaybettiğim ruhum beden mi buldu kendini yeniden doğup yaşayabilmek için?
Sayfa 51