“Toprağınız toprağım, eviniz evim, burası için, bu diyarın çocukları için bir ana, bir ışık olacağım ve hiçbir şeyden korkmayacağım; vallahi ve billahi!” Halide Edip Adıvar
“Okumak benim için bir kaçış, huzur ve teselliydi, kendi seçtiğim uyarıcıydı; okumak sırf o katışıksız hazzı içindi, bir yazarın sözcükleri zihninizde yankılanırken çevrenizi saran o güzelim dinginlik içindi.” Paul Auster
“Onunla ilgili bir gerçeği görmeni istiyordum, gerçek cesaretin ne olduğunu görmeni istiyordum, gerçek cesaretin eli tüfekli bir adamla ilgili olmadığını. Daha başlamadan yenildiğini bile bile başlamak ve her ne pahasına olursa olsun sonuna kadar devam etmek olduğunu. Nadiren de olsa bazen kazanırsın. Bayan Dubose kazandı, kırk sekiz kilosunun kırk sekizini de kazandı. Hiç kimseye, hiç bir şeye borçlu olmadan öldü. Hayatımda tanıdığım en cesur kadındı.”
Yazarın ilk kitabı olan İçimdeki Müzik’i çok beğenmiştim. Oradaki konu ve işlenişi beni çok etkilemişti. Ama bu kitabı nedense pek beğenemedim. Konu güzel olsa da kitap akıcı değildi. Bu konuyu çok daha etkileyici bir biçimde inceleyebilirdi. Eğer okumamışsanız yazarın diğer kitabını tavsiye ederim. Bu kitap beklentilerimi karşılamadı
KarışıkSharon M. Draper · Genç Timaş · 20193,124 okunma
Kitabı genel olarak beğendim. Yazarın kurguladığı hastalığı ve süreçleri tam anlayamasam da kitabın dili akıcıydı. Rahatsız eden yönleri olsa da elinizde varsa bir şans verebilirsiniz.
Vahşi KızlarRory Power · Epsilon Yayınları · 2019260 okunma
Konusundan bahsetmek gerekirse, Kya ailesi ile birlikte derme çatma bir evde yaşamaktaydı. Bir gün annesi hiçbir şey söylemeden onu ve kardeşlerini terk eder. Sonrasında annenin de gitmesiyle sarhoş babalarına katlanamayan abileri ve ablaları teker teker evden gitmeye başlar. En sonunda sadece 6 yaşındaki Kya ve babası kalmıştır. Zamanla babası ile bir rutin tutturan Kya, ona görünmeden çok az miktarda bir para ile doğanın verdikleriyle yaşamaya çalışır. Bir dönem araları düzelip normal bir baba kız ilişkileri olsa da günün birinde babası da gider ve Kya tek başına kalır.
Kya, okuduğum en güçlü kadın karakterlerden bir tanesiydi. Daha çocukken bile kendine yetmesi, bataklık ile bir olması, insanlar ona bataklık kızı diyerek aşağılamalarına rağmen kendini geçindirebilmesi... her şeyiyle kendine hayran bıraktırdı️ Kitap çok akıcıydı. Hele 100. sayfadan sonra elimden hiç bırakamadım. Yazar, Kya’nın yaşadıklarını o kadar sade bir dille ve duyguyu geçirerek yazmış ki, çektiği yalnızlığı da, hayal kırıklıklarını da aşkı da sonuna dek kendi içimde hissettim. Sadece bu kadarıyla bile kitabı çok sevmişken sonu benim için kitabı unutulmaz kıldı. Okuyanlar beni anlayacaktır, şahsen o sonu asla tahmin etmiyordum. bu şekilde okudum resmen son iki sayfayı
Yorumu görenlere tavsiyem bu kitaba muhakkak bir şans verin️