"kalbimi ve tüm sevgimi onu yaşatmaya adadım."
kayıt bitti.
Sayfa 382
"özür dilerim, özür dilerim, senden bütün acılarını almak istemiştim."
"aldın, artık acımıyor. artık gerçekten eve dönüyorum."
Sayfa 379
Okur Takip Önerileri
benim hiç evim olmadı ama altında yattığım toprak çiçeklerin evi olur belki.
Sayfa 378
çünkü yaptığım bütün iyiliklerin bedelini ödedim.
Sayfa 377
"tatlı rüyalar, ayçiçeği."
"tatlı kâbuslar, ayza."
Sayfa 363
"belki de insanlar onu duysun diye kulağını kesti."
"belki de artık onları duymak istemediği için."
"ama şimdi herkes onu seviyor, değil mi? resimlerini de seviyorlar."
"artık dünyanın her yerinde sadece sevilmiyor, büyük bir hayranlıkla anılıyor."
"keşke ölmeden önce görseydi bunu... sevildiğini bir kere olsun duysaydı."
Sayfa 359
insanlar ona ya da resimlerine biraz olsun sevgi gösterse, bir silahla göğsünde kocaman bir delik açmazdı. theo'ya sığınmıştı.
Sayfa 358
sevmek ve sevilmek birbirini tamamlar, biri eksik olduğunda bunun korkunç bir boşluk olduğunu söyleyebiliriz sanırım.
Sayfa 358
insan olarak ne acelemiz vardı şimdiki zamanda? durup bakmayı, gerçekten görmeyi, dinlemeyi, okuduğumuzu anlamayı, sevmeyi ve sevilmeyi beceremiyor, her şeyi aceleye getirip duruyorduk.
Sayfa 351
"kısacası iyileşmeye çalışıyorum artık -kendimi öldürmeye kalkmış ama suyun çok soğuk olduğunu anımsayınca var gücüyle yeniden kıyıya dönmeye çalışan bir adam gibiyim."
Sayfa 350
birini sevmeye başlamak bir anda olan bir şeydi ama birini sevmemek zaman alırdı. bir evden çıkıp gitmek daha zordu; geçmişini, anılarını, yaşanmışlıkları ama en önemlisi alışkın olduklarını geride bırakmak gerekir. oysa yeni bir eve girmek daha kolaydır, yeni olan şey insanı her zaman heyecanlandırır. artık giyilecek hâli kalmamış, ipleri sökülmüş, sünmüş eski hırkanı üzerinden çıkarıp atmak daha zordur ama yeni kıyafetler insanı hep heyecanlandırır. insan vazgeçmekten, elinde olanı bırakmaktan rahatsızlık duyar ama yeniyi daima kollarını açarak karşılar.
ama yaşadıkça ve yalnızlaştıkça sevmemek kolaylaşır, güvenmemek kolaylaşır; bırakıp gitmek, vazgeçmek kolaylaşır. Hâlâ kolayca sevebilen insanlar ya çok güçlüdür ya çok tecrübesiz. hâlâ kolayca güvenebilenler ya hiç terk edilmemiştir ya da... ya da çok incineceklerdir.
hâlâ kalbiyle yaşayan pek az insan kalmıştı. ve onlardan biri yanımda uzanmış benimle yıldızları seyrediyordu ama gökyüzünde hiç yıldız yoktu, kalbiyle bakmayanlar için.
Sayfa 338
"bir gün bir dileğim olursa ilk sana söyleyeceğim."
Sayfa 331