Gör bizi dünya, görsene bizi!
Bir çocuktun sen parıltılar yaratacaktın düzensizliğinden
Bunun için belki de
Masmavi bir örtü gibi bırakarak gölgeni
Geçtin resim çeken sogutlerin içinden*
Bir umudum, dünya gözüm, dikili ağacımsın. Uçan kuşum, akan suyumsun. Seni anlatabilmek seni. Ben cehennemin çarklarından kurtuldum, üşüyorum kapama gözlerini
Gösterilen yere yürüdüm. Her zaman yaptığım gibi sırtıma duvara verip oturacağım bir yer buldum kendime. İnsan öldürülme, saldırıya uğrama korkusuyla yaşarsa sırtını bir yere dayayarak oturursa kurtulacağını sanıyor...