bundan yaklaşık otuz sene önce ben dört beş yaşlarındayken sürekli resim çizip, çizdiğimi kuru boya ile boyardım.. timsah, kedi, köpek, çiçek, böcek, araba, ev, dağ bayır, güneş, bulut.. çizer çizer içlerini kendi istediğim renklerde boyardım.. bu bende bağımlılık olmuştu o zamanlar (tabii o zamanlar farkında değilim bağımlı olduğumun..) neyse
Final
Demek, hiç bir şeyi unutmuyorsun peki
Öyleyse; elveda, haydi git
Birbirimize söyleyecek hiç bir şeyimiz yok;
Müsaade ediyorum, gidebilirsin
Maamafih biraz daha bekle
Yağmur yağıyor...
Bekle ki, kesilsin
Unutmak...
Dünyadaki en iyi ilaç ama bence en kötü şeylerden biri ... Evet tekrar yaşamak ya da mutlu olabilmek icin ama bize ait olan öfkeyi yada acıları neden unutuyoruz ki hata belki hayatımızda o kadar onemli o kadar değerli olan şeyleri hic var olmamış gibi unutuyorsak ...bu önlenemez zamn durdurulamaz ama bize ait hislerini ya da başka şeyleri unutmak ne kadar acı
İmtihan Ve Mümin Kulun Tavrı
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ
Bazen çektiğin acıyı anlatamazsın, tarifi yoktur için için yanarsın. Bütün vücudun titremeye başlar, olumsuz düşünce sarmalı beyninin her yanını kaplar. Kara bulutlar çöker benliğine. Bu durumdan kurtulmaya, üzerinden atmaya çalışırsın. O hale mahkum kalmak ürpertir seni. Ateşin daha da
Kime daha zor paylaşın ve yorumlara gelin
Gidene mi zor kalana mı? Cevapsız bırakılabilecek kadar zor bir soru bence. Bir çoğumuz düşünmeden kalana cevabını verir. Giden niye gitmiştir diye düşünmezler, düşünseler bile gidenin yorulduğunu, daha iyisini bulduğunu düşünürler. Ya aksi olduysa? Kalanın büyük hataları varsa ve bunları yapmaya devam ediyorsa ve giden de hala çok seviyorsa