Ne sen bulutsun, ne de ben yağmur
Ne sen mağrur ne de ben mağrur
Hüzünlü bir akşam, susmuşuz durgunuz, hepsi bu
Ne sen leylasın, ne de ben mecnun….
https://1000kitap.com/yazar/i93679
Oy dilsizim, oy gülmezim, yağmur yüreklim🎵 🎶
Oy çiçek bakışlı yârim, rüzgârım benim 🎵 🎶
Şiir
🌼🌼🌼
Beni Güzel Hatırla
Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüyaydım, esip geçtim hayatından
Yada bir yağmur, sel oldum sokağında
Normalde burayı amacı dışında kullanmayı sevmem ama içimi nereye dökeceğimi bilmiyorum. Dün göçük altındaki akrabalarım için dua istedim, hepinize teşekkür ederim. Bir zamandan sonra herkese cevap veremedim çünkü hatlar çok kötü internet çekmiyor, aileme ve arkadaşlarıma bile zor ulaşıyorum. Arkadaşlarım da benim kadar çaresiz. Birbirimize uzağız, mesajlaşmak endişelerimizi gidermeye yetmiyor. Akrabalarımızı enkaz altından çıkaramadık. Arama çalışmaları sırasında ikinci depremle yan bina, kaldıkları enkazın üstüne yıkıldı. Bedenlerini çıkarmamıza izin vermiyorlar. Evimiz paramparça, artık bir evim var mı yok mu bilmiyorum. Dedemin müstakil evine geldik korkudan, deprem orayı bile zangır zangır salladı. Bütün yazlarımı geçirdiğim mahalle gözümün önünde yıkıldı. O sırada karla karışık yağmur yağıyor, biz yine idare ettik ama çocuklar titriyor soğuktan. Dedem kardeşini enkazın altında bırakıp yanımıza geldi dışarıda arabada oturalım diye. Ekmek bulamıyoruz, marketler kapalı, benzinliklerde yakıt yok. Şunu öğrendim ki çaresizlik çok başka bir şey. İhtiyacımız olan her şeyi alabilecek gücümüz var ama alamıyoruz. Her şeyimizi hatta akrabalarımızı bile bırakıp İstanbul'a geldik. Annem yol boyunca elimi bırakmadan ağladı, nasıl teselli edeceğimi bilemedim, ben de onunla birlikte ağladım. Geri döndüğümüzde ne yapacağız bilmiyoruz. Allah kimseyi sevdikleriyle ve çaresizlikle sınamasın. Allah hepimizin yardımcısı olsun.
Ercan ERGÜN - ÖZLEMEK
Hava bulutlu dışarda
Hafiften rüzgar esiyor:
Kimi ağacın yaprakları dökülüyor,
Kiminin dalları sallanıyor, rüzgara hürmeten
bir o yana bir bu yana.
Gökyüzü seni sevmenin zamanına gebe
Kokunu taşıyan bu rüzgar, seni bütün varlığıma misafir ediyor.
Ben mesafelere aldırmaksızın yanına geliyorum.
Ve karşımdasın şu anda
Seni izliyorum, özlemlerin en
"Sesimi duyan var mı?"
Saat sabaha karşı 04:17..
Bişeyler oldu birbirimizi uyandırdık.. deprem oluyordu. Hemen yerimden kalkıp dışarı açılan kapımızı açmaya çalıştım, kilitliydi.
Annem, babam ve 10 yaşndaki kardeşim bi taraftan bağırıyor bi taraftan çıkış yolu arıyorlardı. Dışarıda biraz aydınlık ve bardaktan boşalırcasına yağmur vardı.. Deprem biraz yavaşladı ilk önce sonra daha büyük bi sarsıntı geri döndü önceki gibi değildi bu yukarı aşağı çalkalanıyor gibiydik.. sobamız ve bi duvar devrildi babamla kardeşim altındaydı, annem yere düşmüş kalkamıyordu. Zorla annemi kaldırmaya çalıştım ağlıyordu, kardeşimin de çığlıkları ve ağlamasını duydum onu çıkarmaya çalıştım. Babam onun üstündeydi.. 😔 3 gün boyunca bağırdık seslendik.. komşular çıkardılar bizi. Etrafıma baktım o yağmurda annem yere uzanmıştı sağ çıkmıştı kardeşimi aradım hemen onu da sağ ve bi kenarda oturmuş ağlayarak babamı soruyordu. Aklıma geldi birden babam nerdeydi? Halâ duvarın altında mı? Hemen koşup bakayım dedim ama gerek yok dediler.
Babam da çıkmıştı ama sağ değildi, deprem boyunca sessizdi sanki öleceğini biliyor gibi...